Categorie: 2009 Rusland

Geplaatst op

Dag 19; Back home

Ik werd om 3:00 uur in de nacht wakker gemaakt om naar het vliegveld van Perm te gaan. We werden opgehaald door de jongen die ons met de bus had rond gereden maar deze keer reed hij in de luxe volvo van Konstantin. We reden eerst naar de “home base” en daar vandaan door naar het vliegveld. Eerst inchecken maar dat duurde even omdat het systeem eruit lag. Toen dit eindelijk gedaan was, konden we afscheid nemen van iedereen. Er werd wat afgekust en geknuffeld door iedereen.

Ik kreeg van Zhenya en Tanya nog een leuke knuffelhond, lief hoor! We liepen door de douane en moesten nog een tijdje wachten voordat we aan boord konden van het vliegtuig naar Moskou. Ik sliep helemaal niets en hield pappa en mamma ook wakker. Ik verzon een naam voor mijn nieuwe hondenvriendje en noem hem “piva” (Russisch voor bier). We landden in Moskou en moesten daar van terminal verwisselen voor de tweede vlucht. We moesten bagage uitchecken met de transferbus naar de andere terminal, een heleboel uren wachten en daar weer opnieuw inchecken en de hele mikmak. Van vermoeidheid was is niet te genieten en uiteindelijk viel ik in de buggy in slaap.

Ik werd wakker gemaakt toen we door de douane moesten. De vlucht van Moskou naar Düsseldorf verliep prima en opa Ed stond ons daar al op te wachten. We gingen eerst even naar Geleen om oma Evelien te zien en zij had eten gemaakt voor vanavond dat we mee konden nemen. Na een uurtje reden we door naar Maastricht waar we een blije Ushi aantroffen. Ze had ons echt gemist en wilde de hele tijd knuffelen. We aten lekker de mihoen van oma Evelien en gingen op tijd naar bed want we hadden toch wel wat uurtjes in te halen. Het was weer even vreemd om in mijn eigen bedje te liggen maar wel vertrouwd en al snel was ik in dromenland. Het zit er alweer op onze reis naar Rusland, helaas. Ik heb er heel erg van genoten en zal mijn belevenissen zeker niet vergeten.

Geplaatst op

Dag 18; Aardbeien plukken

Helaas was het vandaag alweer tijd om de spullen in te pakken en terug te gaan naar Perm. De tassen werden gepakt en klaar gezet voor vertrek. Voor de laatste keer waste ik mij in de banja en trok ik mijn schonen kleren aan. Ik ging ’s ochtends nog aardbeien plukken met Mikhael in de moestuin. Ik riep “daar” en Mikhael antwoordde met “da (ja)” en hij of ik plukte de aardbeien.


Aardbeien plukken in de moestuin.

Fantastisch zo’n moestuin waar je alles vers in kunt plukken dat zou ik in Nederland ook wel willen hebben. Uiteindelijk vertrokken we weer zo’n twee uur te laat in de richting van Perm. In de bus was het bloedheet en ik besloot om maar wat te slapen.


Samen met Allek op de bank voor het vertrek.

Toen ik wakker werd waren we weer in Perm. We pakten onze koffer en rugzak in en maakten het appartement schoon zodat we ons vannacht alleen maar hoefden aan de kleden. We gingen ’s avonds voor de laatste met z’n allen uit eten in een Oekraïns restaurant vlakbij het centrum. We gingen er met de tram naar toe maar deze reed een andere route dan afgelopen dagen. We konden gelukkig op tijd uit stappen maar moesten nog een flink stuk lopen.


Oekraïns eten in Perm.

In het restaurant kregen Allek en ik een cadeautje en konden we spelen in de speelruimte. Ik was een beetje hyper en pappa en mamma konden niet echt rustig eten. Na het eten gingen we bij de supermarkt nog wodka inkopen doen om mee te nemen naar Nederland. Ongelofelijk hoe goedkoop een fles wodka hier is. We betaalden voor een 0,75 l fles maar een paar euro, bij ons in Nederland al snel een 20 euro, schat ik. Met de taxi gingen we terug naar het appartement voor onze laatste (korte) nacht. Helaas moeten we morgen weer terug naar huis en moeten we afscheid nemen van alle gastvrije en lieve mensen die ik afgelopen weken heb leren kennen.

Geplaatst op

Dag 17; Relaxen

Mamma vertrok vanmorgen voor een wandeling door het nabij gelegen natuurgebied. Het werd flink doorlopen en daarom bleef ik samen met pappa en een paar anderen achter bij de dacha. Ik speelde wat met Allek en later op de ochtend liepen we naar de rivier. Bij de rivier waren Zhenya en Andre bezig met wakeboarden. Wakeboarden is te vergelijken met snowboarden alleen dan op het water. Net zoals bij het waterskien zit je met een koord en stok om je aan vast te houden aan de boot vast. Het ziet er best spectaculair uit en misschien had pappa dat beter kunnen doen want hij kan immers heel goed snowboarden. Nadat ik nog een paar keer in de boot had gezeten, gingen we weer terug naar de dacha. Ik wandelde wat rond met Allek en speelde weer in het opblaasbadje.


Zhenya aan het wakeboarden.

’s Avonds kookte Katja samen met Tanya want Luba was vanmorgen flink gevallen en had haar enkel verstuikt. We aten lekker rijst met gehaktballen. Natuurlijk was er ook weer sla, tomaat en komkommer uit de moestuin, vers geplukt door Mikhael. Er werd na het eten tot in de late uurtjes gekletst en gedronken en ik lag pas om 00:30 uur in mijn bedje.


Spelen met een grote band.

Geplaatst op

Dag 16; Plov

Het weer is echt fantastisch en de temperaturen stijgen boven de 30 graden. Mijn dag kwam ik door met spelen langs de rivier, bootje varen, schommelen en allerlei andere activiteiten. Met André als kapitein voeren we nog naar de andere kant van de spoorbrug. Hier was het water wel wat warmer maar nog niet echt lekker om in de zwemmen. Er lagen veel scherpe rotsen op de bodem. We zagen hier ook een of ander mineraal in prachtige grillige vormen. ’s Middags werd er voor Allek een kinderbadje opgezet en daar maakte ik ook dankbaar gebruik van.


Spetteren in het badje met Allek en Lisa.

Ik durf het water in de rivier niet te trotseren want het is veel te koud. ’s Avonds werd er een speciaal gerecht gemaakt door Mikhael en Konstantin. Het gerecht heet plov en wordt traditioneel vaak bereidt door mannen. Plov bestaat uit o.a. rijst, vlees, wortel, ui en verschillende kruiden en specerijen.


De gebroeders Viatkin maken plov.

Plov wordt gegeten bij feestelijkheden en wordt bereidt in een gietijzerenpan. De rijst wordt gefruit in olie en dan gaar gesmoord in bouillon samen met de kruiden, specerijen, wortel en ui. De plov wordt gegeten met hele bollen gepofte knoflook. Mooi want knoflook houdt de muggen op afstand. Het smaakte zo goed dat ik tot verbazing van kok Konstantin twee borden leeg at. De koks hadden veel eer van hun werk want het smaakte echt heerlijk.


Smullen maar!

Geplaatst op

Dag 15; De banja

Ik ben afgelopen nacht een keer uit mijn bed gevallen maar heb me gelukkig geen pijn gedaan en lag ik niet helemaal bovenin het stapelbed. Na het ontbijt gingen we naar de banja om ons te wassen en aan te kleden. We zouden de dag door brengen bij de rivier. We liepen het pad af naar beneden en gingen “de kooi” in. Omdat er veel overlast is van hangjeugd heeft de familie Viatkin om hun aanlegsteiger een kooi gemaakt. Zo kunnen er geen vreemden op de steiger komen en ligt de boot veilig.


De kooi.

We maakten als eerste een ritje met de speedboot over de rivier. Daarna werd het tijd om te gaan waterskiën. René was de eerste om de spits af te bijten en hij deed het heel erg goed. Later die middag wilde pappa het ook wel eens proberen. Het kostte hem wat moeite om omhoog te komen maar een keer lukte het hem aardig. Helaas viel hij al snel daarna weer om maar het is volgens mij wel erg lastig. Toen pappa weer terug aan wal kwam had hij wat last van zijn beenspier. Mogelijk heeft hij door het ijskoude water en forse inspanning iets verrekt in zijn been. Hopelijk gaat het over en kan hij het nog eens proberen want het ziet er stoer uit.


In de coole snelle boot.

Pappa en mamma probeerden mij nog even in het water te krijgen maar het was mij veel te koud. ’s Middags gingen we terug naar de datsja om te lunchen. Luba had weer voor een heerlijk soep gezorgd die ik maar al te graag op at. Luba weer wel hoe ze soepen moet maken! ’s Middags gingen we nog een keer naar de rivier en ’s avonds werd de banja aangemaakt. Een banja is de Russische benaming voor een badhuis. Traditioneel wordt de banja verhit met een houtoven en de temperatuur is rond de 70 a 80 graden. Regelmatig wordt er water over de stenen gegooid zodat er een hoge luchtvochtigheid wordt bereikt. In de banja zijn 3 ruimten, de zweet- of stoom (parilka), de wasruimte en de relaxruimte (predbannik).


In de banja.


Buitenkant van de banja en het toilet.

Pappa ging samen met de andere mannen in de banja. Eerst zweten in zweetruimte, daarna wassen in de wasruimte en uitrusten in de relaxruimte. In de relaxruimte worden wodka, bier of etenswaren genuttigd. Na de tweede stoombeurt wordt vaak een bindel berkenbladeren gebruikt waarmee men zich op de rug laat slaan om de bloedcirculatie te verbeteren. Daar waren dus die takken voor die we onderweg hadden gekocht, nu snap ik het. Pappa houdt normaal niet van sauna’s maar vond dit wel lekker. Mamma mocht er helaas vanwege haar gezondheid niet in en vond dat erg jammer. ’s Avonds hadden we weer een heerlijke barbecue klaar gemaakt door Dimitri met sjasliek. Het is echt heerlijk om zo te leven.


Russische barbecue, veel vlees en nog meer wodka.

Geplaatst op

Dag 14; De Datsja

We stonden op de afgesproken tijd klaar om te vertrekken maar het werd uiteindelijk bijna twee uur later voordat we vertrokken. Het lijkt normaal in Rusland om te laat te komen en het Mestreechs keteerke is er niets bij! We gingen met de bus van Konstantin naar het buitenhuis. De bus was helemaal volgepropt met koffers, eten en heel veel drinken (alcohol natuurlijk). Onderweg werden er nog berkenbladeren gekocht voor in de banja (soort sauna). De bus hobbelde voort over de slechte wegen en na ongeveer een uurtje rijden arriveerden we bij het buitenhuis. Een datsja is een huisje op het platteland en wordt een gedeelte van het jaar bewoond, meestal in de zomer. De datsja is een typisch onderdeel van de cultuur in Rusland en veel rijkere families bezitten zo’n tweede huisje.


De Datsja van de familie Viatkin

Er moest een aantal keren heen en weer worden gelopen om alle spullen bij de twee huizen te krijgen. De huizen van Mikhael en Konstantin staan op gezamenlijke grond en wij zouden in het huis van Konstantin overnachten. Er was nog recent gebouwd en verbouwd aan de huizen maar het zag er goed uit. Er was echter geen toilet of douche te vinden. Het toilet bleek in een houten huisje te zijn en volgens de verhalen niet meer dan een gat in de grond met een toiletpot er bovenop. Een douche hebben ze niet en je kunt je wassen in de banja met heel koud water, brrr. Voor een deel dus “back to basics”. Vanuit het huis van Mikhael en Luba heb je een geweldig uitzicht over de rivier de Silva.


Uitzicht over de rivier de Silva.

Tussen de huizen ligt een prachtige tuin met bloemen, planten en veel groenten. Luba begon meteen met koken en niet veel later stond er een heerlijke (late) lunch op tafel. Ik slurpte van de soep en daarna had ik weer genoeg energie. We liepen naar beneden om bij de rivier te gaan kijken. André was met de speedboot vanuit Perm gekomen zodat we komende dagen genoeg vertier op het water zouden hebben.


Er was ook een heerlijke schommel bij de datsja.

Na de lunch van vanmiddag had niemand nog verwacht dat we nog een keer gingen eten maar om een uur of tien werd de barbecue aangestoken en werd er heerlijk vlees geroosterd. Samen met mamma ging ik na het eten naar bed. Voor het slapen gaan hebben we ons nog eens goed in moeten smeren met muggenwerend spul want muggen zitten hier heel erg veel.


Ik sliep onder in het stapelbed.

Geplaatst op

Dag 13; Russische bruiloft


Hoera, René en Katja (alweer) getrouwd!

In nette kleding, voor pappa zelfs zijn kostuum, gingen we naar de “home base” waar we ons verzamelden voor de bruiloft. Er moesten nog een aantal voorbereidingen getroffen worden en mamma hielp Tanya hierbij. Voordat René zijn bruid (voor de tweede keer) op mocht halen moest hij opweg naar boven een aantal opdrachten uitvoeren. Hij moet aan de familie van Katja laten zien dat hij een goede man voor Katja zal zijn. Hij mocht hier de hulp van Rob en pappa gebruiken. Zo moest hij uit een aantal lipstick zoenen zeggen welke mond van Katja was (lukte hem niet), een liefdeslied zingen (De meeste dromen zijn bedrog …), werd aan pappa en Rob gevraagd naar alle goede eigenschappen van René (waren op een geven moment op) en als laatste moest hij de voordeursleutel uit een ijsklomp zien te halen (een makkie).

Met z’n allen liepen we door naar binnen waar Katja op hem wachtte in een prachtige witte trouwjurk. Ze zag er werkelijk adembenemend uit en straalde aan alle kanten. Met een paar auto’s en de rest per benenwagen vertrokken we naar het gebouw waar de registratie van het huwelijk plaats zou vinden. Het gebouw is een soort cultureel centrum waar het een komen en gaan is van bruidsparen, ze staan in de rij te wachten.


De trouwceremonie helemaal in het Russisch.

Omdat René en Katja al in Nederland getrouwd zijn is het geen officiële maar wel formele plechtigheid. In tegenstelling tot in Nederland was het van begin tot het eind geregisseerd en heel plechtig. Ze moesten, begeleid door bruiloftsmuziek en over de rode loper, naar voren lopen. Ze moesten op een verhoging gaan staan en toen volgde de ceremonie waar we niets van konden verstaan. Katja vertaalde een en ander voor René zodat hij toch wist wat er gezegd werd. Na de felicitaties konden we verder lopen voor een uitgebreide fotorapportage. Natuurlijk kon een speech en toost op het bruidspaar niet ontbreken. We verlieten de trouwlocatie om naar en park te gaan voor een hapje, drankje en foto’s. Ik viel door het gehobbel in de bus in slaap en daarom moest mamma met mij in de bus blijven zitten. Ze verveelde zich echter geen seconde want alle pasgetrouwde bruidsparen kwamen naar dit park toe en ze keek haar ogen uit.


René en Katja en de Viatkins in het park.

Toen ik weer wakker werd waren we in een hotel waar het diner en feest plaats zou vinden. Een gastvrouw en tolk waren hier aanwezig om alle bezigheden gedurende de avond te begeleiden. Er kwamen een aantal traditionele gebruiken langs en zij spoorden het bruidspaar aan om te kussen (“Gorka!”, tot vervelens toe). Pappa moest nog mee doen in een sprookje met zeven andere mannen. Hij speelde de “evil old man” (gemene oude man) en moest daarvoor grote oren op zijn hoofd zetten. Vanaf de schoot van Tanya’s moeder keek ik naar het optreden van de mannen en lachte ik me rot. Mijn pappa acteerde heel goed maar ook Zhenya en Rob zaten goed in hun rol. Natuurlijk moest ook het bruidsboeket en de jarretel gegooid worden naar alle vrijgezellen of ongetrouwde mannen en vrouwen.


Mamma doet helemaal geen moeite om het boeket te vangen, foei!

Degene die het vangt is de volgende die gaat trouwen. Mijn pappa en mamma deden ook mee maar vingen geen van beiden iets. Tussen alle bedrijven door werd er een heerlijk diner geserveerd en speelde ik met de ballonnen. De muziek stopte om 23:00 uur en ongeveer een uur later was het feest afgelopen. Het was een heel ander soort trouwerij dan in Nederland maar super leuk om eens mee te maken. Ik wens René en Katja heel veel geluk en gezondheid toe.


Ik speelde de hele avond met de ballonnen.

Geplaatst op

Dag 12; De Zoo van Perm

Opnieuw was het een grijze, grauwe en vooral koude dag. Het kwik staat ongeveer op 12 graden, voor deze tijd van het jaar niet echt normaal. We lieten ons echter niet ervan weerhouden en namen de tram naar het centrum. We hadden afgesproken met Rob en Camielle en we gingen naar de Zoo. We liepen eerst de lange winkelstraat af tot we bij de oevers langs de rivier de Kama kwamen.


In de dierentuin van Perm.

De dierentuin is gelegen op een oude begraafplaats van het Arhierejsky huis. Er waren veel dieren te zien maar ze zaten allemaal in wel hele kleine hokjes. Ze hadden goed te eten en zagen er tevreden uit maar toch vond ik het erg zielig. In Nederland hebben we niet veel dieren meer achter de tralies zitten maar hebben ze veel vrijheid om rond te lopen. Misschien dat ze in Rusland daar iets van kunnen leren. Er was een hele leuke speeltuin en daar bracht ik dan ook heel veel tijd door. Vanwege de kou verlieten we na enkele uren de dierentuin om ons op te warmen in een cafeetje. Lekker wat drinken en een stukje taart, yummie.


Bord in de dierentuin.

We liepen nog naar een groot winkelcentrum en kochten daar nog een paar cadeautjes voor de familie Viatkina. Op de terugweg kwamen we langs een Mexicaans restaurant “Gringos Locos” en daar hadden we allemaal wel trek in. Het restaurant was gezellig en de fajitas goed. Met de tram gingen we weer terug naar ons appartement. Morgen is de trouwerij van René en Katja dus gingen we op tijd naar bed.


Mexicaanse tafe(l)(r)elen in Rusland.

Geplaatst op

Dag 11; Rustdag

De afgelopen dagen lag ik iedere keer pas om 1:00 uur in bed en daarom bleef ik vanmorgen uitslapen tot 12:00 uur. Toen ik uit het raam keek, zag ik opnieuw regen, jammer. Voor het einde van de week wordt beter weer voorspeld. Ik had weinig zin om iets te gaan doen en maakte het pappa en mamma erg moeilijk vandaag. Ik was wat vervelend omdat ik toe ben aan wat rust en gelukkig kreeg ik dit ook. We bleven de hele dag in ons appartement en brachten de dag door met spelen, lezen en luieren. Pappa ging heel even naar de winkel om iets te halen voor het avondeten. Mamma maakte lekker pasta met tomatensaus en pappa had als toetje ijs meegenomen. Wat een verwennerij.

Geplaatst op

Dag 10; Een dagje met Berthie en Allek

Het weer is super slecht vandaag en de regen blijft maar met bakken uit de lucht komen. Het straatbeeld ziet er zo grijzer en grauwer uit dan het al is. De mannen zouden vandaag gaan vissen en we moesten zorgen dat we om 12:30 uur bij de “home base” waren. We gingen voor het eerst zelf met het trammetje. Bij de conductrice betalen voor het ritje en op de juiste plaats uitstappen,bleek absoluut niet moeilijk te zijn. Pappa ging al vrij snel weg om te gaan vissen in een forelvijver gelegen op zo’n uur rijden van Perm. Berthie bood aan om op mij te passen zodat mamma met Camielle de stad in kon gaan om te winkelen. Volgens mij wilden ze wel eens kijken hoe die korte rokjes en naaldhakken hun zouden staan.

Ik bleef samen met Allek bij Berthie en amuseerde mij prima. Mamma en Camielle waren de eersten die terug kwamen. Ze hadden leuk gewinkeld maar niets geschikts gevonden. Toen Luba en Katja terug kwamen werd er meteen begonnen met het voorbereiden van het avondeten. We hadden Russische gehaktballen, rijst, tomaat en komkommers, heerlijk.

Rond 22:00 uur kwamen ook de vissers thuis. Ze bleken prachtig mooi weer gehad te hebben. In de forellenvijver worden op een beperkt oppervlakte forellen gekweekt. In verschillende vijvers werden de hengels uitgegooid. In de ene vijver kostte het totaal geen moeite om de forellen met hun hengel binnen te halen. Er werden meer dan genoeg forellen gevangen. Een aantal forellen werden meegebracht naar huis maar er was ook al het een en ander opgegeten. Pappa vertelde zelfs dat hij de hersenen van een forel had geprobeerd. Het zou een echte delicatesse moeten zijn maar hij vond het naar weinig smaken.

We konden vanavond voor het eerst even naar het thuisfront mailen over hoe het met ons gaat hier in Rusland. Waarschijnlijk vroegen ze zich af waarom ze niets hoorden maar we hebben er weinig tijd voor gehad en er is niet overal internetverbinding. Bovendien is onze regel: geen bericht is goed bericht.