Tijdens onze vakantie in Egypte had ik mijn totsel (fopspeen) kapot gebeten. Pappa en mamma hadden helaas geen extra totsel van thuis meegenomen. Ik nam afscheid van mijn kapotte totsel en gooide hem in de prullenbak. Toen ik ’s avonds in de prullenbak keek, was de totsel weg. De schoonmaker van onze kamer had de prullenbak geleegd en dus de totsel meegenomen. Ik miste mijn totsel een klein beetje toen ik ’s avonds in mijn bed lag. Gelukkig was ik de totsel snel vergeten en miste ik hem steeds minder. Eenmaal thuis waren er ook geen totsels meer te vinden en mamma wilde geen nieuwe meer voor mij kopen. Ik gebruik nu dus al meer dan een hele week geen totsel meer,vinden jullie dat niet knap? Ik mis hem ook niet echt en volgens pappa en mamma ben ik nu echt een hele grote jongen.
Kamelentocht
Op onze één na laatste dag vertrokken we met Brightsky Travel tours naar de woestijn. We werden opgehaald door een jeep en al snel verlieten we de asfaltweg en reden we over het zand naar een soort stenen kamp. Hier stapten we uit en moesten we even wachten. We kregen uit een mooi glaasje een soort druivensapje te drinken en maakten kennis met twee Nederlandse stellen. Voordat we per kameel de woestijn in konden moesten we een doek om ons hoofd doen ter bescherming tegen het stof en de zon. Daarna liepen we naar de kamelen die klaar stonden voor een korte rit.
Onze kameel wilde ook even poseren.
Bekijk hier het filmpje!
Kamelen worden als rij- en lastdier gebruikt door de nomaden en door andere reizigers in de woestijn, bijvoorbeeld karavanen. Het dier wordt ook wel “het schip van de woestijn” genoemd. Een kameel kan wel 280 kilo dragen en kunnen wekenlang zonder drinken in leven blijven. Ook wordt het dier gehouden om zijn wol, melk en vlees.
Bij pappa op het schip der woestijn.
Mamma stapte als eerste op een kameel die al op de grond lag en samen met pappa stap ik op de kameel die ernaast lag. Een bedoeïen liet de kameel in beweging komen. Hij gaat eerst op zijn achterpoten staan zodat we helemaal voorover glijden en dan pas op zijn voorpoten. Ik houd me heel goed vast en met een soort van golfbeweging gingen we de lucht in. Het ritje op de kameel was helaas maar heel erg kort. We gaan een stukje rechtdoor, keren en gaan alweer terug. Al die tijd loopt er een begeleider naast de kameel dus op hol slaan deed de kameel niet. Ik vond het helemaal te gek op een kameel en van mij had de rit wel langer mogen duren.
Keyro Ali Baba met zijn mamma.
Hierna was het quadrijden aan de beurt. Hiervoor ben ik te klein en mamma vond het niet erg om bij mij te blijven. Pappa stapte stoer op de quad en reed een ronde over een uitgestippeld parcours in de woestijn. Toen hij terug was vertrokken we met een aantal jeeps in karavaan naar een Bedoeïenenkamp. Van al het gehobbel viel ik bij pappa op schoot in slaap. Mamma en pappa maakten onderweg nog een stop bij een enorme zandduin. Na een korte klim hadden ze een prachtig uitzicht over de woestijn. Ik werd weer wakker toen we bij het Bedoeïenenkamp aankwamen.
Onze gids vertelde het een en ander over de levensstijl van de Bedoeïen. Zo vertelde hij ons hoe ze kunnen overleven in de woestijn en hoe ze proberen vast te houden aan hun eigen taal en folklore. Met onze gids maakten we een tour door het kamp dat speciaal is gemaakt voor toeristen. Het originele kamp waar de Bedoeïen echt wonen, is een paar kilometer verderop. In het kamp is ook een kleine “dierentuin” waar we diverse dieren zagen die in de woestijn leven (o.a. slangen, schorpioenen etc.).
Na het dierenbezoek maakten we met z’n drietjes een korte tocht met een buggy door een uitgestippeld parcours in de woestijn. In lange optocht moesten we achter iemand aanrijden. Het zand en stof vloog ons in de ogen maar de enige spanning die we hadden was omdat pappa iets van het parcours af ging, een heuveltje op. De buggy’s reden niet echt hard en het afgezette pad was smal. Toch was dit een leuke ervaring. Tegen zonsondergang reden we terug naar het beginpunt van de safaritour.
Foto op de quad.
In het stenen kamp wachtte ons een lopend buffet en een folklore show. Er was een soort “dansende derwisjen” iemand die alleen maar rondjes draait. Hierbij maakte de danser gebruik van een grote rok waar hij allerlei trucjes mee kon doen. Natuurlijk was er ook een buikdanseres van de partij en pappa kon lekker shisha (waterpijp) roken. Een waterpijp is een soort apparaat waarmee je speciale pijptabak met fruitsmaak kunt roken. Tja, pappa is deze vakantie weer tijdelijk begonnen met roken omdat de sigaretten hier in Egypte zo goedkoop zijn. Na het eten en de show konden we nog met een telescoop naar ?jupiter en de maan kijken. Zo dicht bij had ik het nog nooit gezien. In het donker reden we terug naar ons hotel Mamlouk Palace in de bewoonde wereld.
Yellow Submarine
We hadden voor vandaag een duikbootexcursie geboekt. We werden om 10.20 uur opgehaald door een busje van hotel Sinbad en naar de pier bij het gelijknamige hotel gebracht. Hier zagen we eerst een kleine expositie over de onderwaterwereld van de Rode Zee. Omstreeks 11.00 uur konden we aan boord gaan van een grote boot die ons naar een ponton in de Rode Zee zou varen. Na ongeveer 30 minuten varen, kwamen we aan op een plaats waar een soort drijvende “grot” lag. Vanaf het ponton kunnen mensen in en uit de duikboot stappen. De duikboot lag aangemeerd en ging net vertrekken. Vol bewondering keek ik hoe de duikboot langzaam en even later geheel onderwater verdween. Na een half uurtje wachtten keerde de duikboot terug en konden wij in gaan stappen. We moesten een lange steile trap af en kwamen zo in de duikboot. We zochten naar de plaats die we van te voren toegewezen hadden gekregen.
In de duikboot.
Aan boord is in totaal plaats voor 44 personen. We zaten zijlings van de duikboot en per twee personen was er een grote ronde patrijspoort. De boot werd bestuurd door 2 officieren die in de punt van de duikboot zaten (wij zaten helemaal achterin bij de schroef). De duikboot duikt naar een diepte van ongeveer 22 meter (72 feet). Normaal kun je via een monitor onderaan de patrijspoort bovenop de duikboot kijken maar onze monitor was helaas kapot. We waren net onderwater toen ik heel nodig moest plassen. In de duikboot was geen toilet aanwezig en ik moest het dus de hele tocht van een 1/2 uur ophouden, geen pretje.
Ik kon alles goed zien door het raampje.
Er waren allemaal vissen en zelfs duikers onderwater te zien.
Al snel werd ik wat afgeleid door een prachtig koraalrif, vissen en een prachtig galjoen met een paard als boegbeeld. We werden tijdens de tocht ook gevolgd door twee duikers. Zij zwommen langs alle patrijspoorten van de duikboot en gaven de vissen eten. De duikboot maakte een grote draai en voer weer langs een ander rif terug zodat we allebei de kanten goed konden zien. De duik duurde in totaal ongeveer 30 minuten. Eenmaal uit de duikboot ging ik snel naar het toilet om mijn plasje te doen, een enorme opluchting. Met de grote boot voeren we weer terug naar de pier bij het Sinbad Hotel. Met het busje werden we weer teruggebracht naar Mamlouk Palace waar we nog net konden aanschuiven voor het lunchbuffet. Ik vond het een unieke ervaring om met een duikboot naar de bodem van de zee te gaan.
King of the world!!!
Toeristisch Hurghada
Egypte, officieel de Arabische Republiek Egypte, ligt in het noordoosten van Afrika. Het land is vooral bekend om zijn beschaving die langs de Nijl is ontstaan rond 3300 v.Chr. De Nijl is één van de langste rivieren ter wereld, ontspringt in Ethiopië en mondt uiteindelijk uit in het noorden van Egypte in de Middellandse zee. In het Nijldal zijn vele archeologische vondsten gevonden uit de Oudheid. Zo kent iedereen de beroemde piramides van Gizeh (in de buurt van Caïro) en de tempels van Luxor. Helaas liggen al deze bezienswaardigheden op te grote afstand om te bezoeken. We bezochten wel de stad Hurghada. Eens een klein vissersdorpje maar nu een populair vakantieoord. Veel historie heeft Hurghada helaas niet. De stad strekt zich uit over circa 35 km langs de kust van de Rode Zee en bestaat uit verschillende delen, namelijk Sakkala; het moderne toeristische centrum, Dahar; het oudste deel en de kuststrook vanaf Sakkala in zuidelijke richting waar de meeste hotels liggen.
Het jachthaventje van Hurghada.
Na wat afdingen namen we een taxi naar de wijk Sakkala waar ook de Marina van Hurghada ligt. Na de korte maar wilde rit met maffe chauffeur werden we afgezet bij de Marina. Pappa moest nog even onderhandelen om al het wisselgeld terug te krijgen. Hij hield voet bij stuk en kreeg uiteindelijk toch het juiste bedrag terug. We liepen door een hek en kwamen bij deHurghada Marina . De marina ligt aan de Rode Zee en vlakbij de golf van Suez. Het is een boulevard die is opgezet voor de toeristen en je vindt er vele winkeltjes, restaurants en bars. In de haven lagen prachtige jachten en we liepen er wat rond. Misschien lag het aan het tijdstip van de dag dat we er waren maar er was niet zo veel te beleven.
Net buiten het havengebied leek het meer op de gazastrook.
Na een drankje in één van de barretjes liepen we door wat achteraf straatjes naar het centrum van Sakkala. Hier liggen 101 souvenirwinkeltjes waar je shisha’s (waterpijpen), nep merkkleding, papyrusrollen enzovoort kunt kopen. Wat mij op viel was dat er kinderen liepen met neppistolen die verdacht echt lijken, beetje vreemd. De echte Egyptische charme was hier niet te vinden en vanwege het warme weer namen we een taxi terug naar het hotel.
Het centrum van Hurgahda.
Sunrise Mamlouk Palace Resort
Gisteravond zijn we na een 6 uur durende vlucht met Transavia Airlines aangekomen in Hurghada, Egypte. We hebben nog nooit met zo’n slechte maatschappij gevlogen. Het vliegtuig was smerig, een onaangekondigde tussenstop in Taba en het eten en drinken moest je kopen. Dat laatste is niet zo’n probleem maar er was niet genoeg drinken aan boord en dat is natuurlijk vreemd. Het visum dat je nodig hebt om Egypte binnen te komen was zo geregeld. Het Hurghada International Airport ligt zo’n 10 kilometer van ons hotel Sunrise Mamlouk Palace. Met de transferbus van Neckermann zo’n half uurtje rijden en mensen afzetten. De eerste dagen stonden in teken van het verkennen van ons geboekte hotel SunRise Mamlouk Palace.
Het hotel bestaat uit een hoofdgebouw met o.a. receptie, lobby, terras en het buffetrestaurant. De kamers zijn in diverse gebouwen en liggen in U- vorm rondom het hoofdgebouw en de twee mega zwembaden. Onze kamer (21103) ligt op de begane grond in één van de gebouwen vlakbij het privéstrand en tegenover het ?? restaurant. Het is een ruime kamer voorzien van 2 bedden en een extra bed voor mij, zithoek, kluisje en badkamer met douche en toilet. Op het resort zijn ook een dokter, een kapper, internetruimte en winkeltjes te vinden. Voor mij allemaal niet zo interessant. Mijn aandacht ging natuurlijk uit naar de diverse zwembaden en het privéstrand, allebei op een paar minuten lopen van onze hotelkamer. Het privéstrand is gelegen aan de Rode zee en heeft een mooi uitzicht op de helder blauwe zee met in de verte de bergen en de woestijn.
Mamlouk Palace in “Egympte”
In het zwembad en aan het strand zou ik de komende dagen heel veel tijd doorbrengen. Heerlijk zwemmen met mijn zwembandjes om, springen in het water en gekke capriolen uithalen met pappa en mamma. Het weer is overdag zo’n 35 – 38 graden en dat is een heerlijke temperatuur. Af en toe moeten we ons goed insmeren met een hoge beschermingsfactor want de zon is erg fel en we willen niet verbranden. Het mooie aan het Mamlouk Palace resort is dat alles all-inclusive is en je nergens voor hoeft te betalen. Gelukkig hoeven we ook geen gekke all-inclusive bandjes te dragen, scheelt weer. We kunnen tevens gebruik maken van alle faciliteiten van het naast gelegen SunRise Garden Beach resort. Ook in Garden Beach Resort zijn twee grote zwembaden met glijbanen die wel voor mij toegankelijk zijn (die in Mamlouk Palace zijn voor oudere kinderen).
Tussendoor haalden we drinken bij de vele aanwezige barretjes en het eten in de diverse restaurants is zeer uitgebreid. Bij het buffetrestaurant kan het wat druk zijn maar er wordt goed bijgevuld en er is voldoende keuze. Af en toe worden we door het vriendelijke personeel in het Russisch aangesproken. Er zitten veel Russen die vakantie vieren in dit resort. Nu is het toch wel handig dat ik weet wat bijvoorbeeld Do svidaniya (goedendag),dobry den (goedemiddag), kak dela (hoe gaat het) betekend. Wanneer we zeiden dat we uit Nederland komen begonnen ze in hun paar bekende zinnetjes Nederlands, heel leuk. Het personeel doet er werkelijk alles aan om het iedereen naar zijn of haar zin te maken en de service is uit de kunst. Helaas ben ik af en toe wat verlegen en kruip ik snel weg achter pappa of mamma. Mijn indruk van het Sunrise Mamlouk Palace resort is werkelijk in één woord “fantastisch”!