Moe, moe, moe was ik na mijn schoolverlaterskamp. Toch ging ik vanavond nog voetballen. Er was afsluiting van het seizoen van de JO13-1. Er werd op het voetbalveld bij RKKVL/Polaris een partijtje gevoetbald, kinderen tegen de ouders. Veel van mijn vriendjes die naar het kamp waren geweest lieten verstek gaan. Ik was niet echt vooruit te branden maar eenmaal daar was het toch wel gezellig.
Er waren twee moeders de het aandurfden om mee te doen. Audrey, de moeder van Donné, was bloed fanatiek en mamma deed een beetje mee voor spek en bonen hihi. Uiteindelijk lukte het de ouders toch te winnen met één doelpunt verschil. Ook werd bekend dat we nog kampioen kunnen worden als we de wedstrijd tegen Amby nog kunnen inhalen.
Onze grootste concurrent Scharn had afgelopen maandag verloren van RKVVL/Polaris. Amby heeft in totaal maar vier wedstrijden gespeeld en hoogstwaarschijnlijk gaat het inhalen van de wedstrijd niet lukken. Logisch zou zijn als de gespeelde wedstrijden van Amby in mindering gebracht zouden worden bij de andere clubs. Zo is er een eerlijk beeld en stand in de competitie Wij staan dan op punten gelijk met Scharn maar met een veel beter doelsaldo.
Eigenlijk zijn we dus gewoon KAMPIOEN! Helaas geen echt feestje maar toch. Na het voetballen brachten pappa en mamma mij naar mijn vriendje Tristan die jarig was geweest en een slaapfeestje hield. Er waren bijna alleen maar meisjes. We speelden spelletjes en het was erg leuk. Helaas was ik te moe en viel ik rond 00:00 uur in slaap.