Samen met onze vriendinnen Tina, Melanie en kinderen Lieke en Linou zijn we een leuke wandeling gaan maken in het Limburgse Heuvelland. We spraken af op een parkeerplaats in Mechelen en startten daar vandaan onze wandeling. Het dorp Mechelen is ontstaan als nederzetting rond een landgoed dat door de hertog Hendrik III geschonken werd aan de Johannieterorde. In 16e eeuw werd het klooster vernietigd door een brand en vertrokken de Johannieters naar Aken.
We gingen een draaihek door en kwamen in een weiland terecht. Als snel kwamen we een kudde Galloway runderen tegen die daar liepen te grazen. Deze runderen helpen bij het onderhouden van de natuurgebieden. Het zijn grote grazers en zo houden ze de begroeiing in een gebied op peil. De runderen kunnen in de winter buiten blijven en hebben weinig onderhoud nodig.
De dieren zijn zachtaardig van karakter en hebben geen horens waardoor ze ook kunnen grazen in gebieden waar bezoekers komen, zoals wij dus. Het Limburgs Heuvelland wordt gevormd door de uitlopers van de Duitse Eifel en de Belgische Ardennen. De hoogste toppen zijn net iets boven de 300 meter. Het landschap bestaat uit een afwisseling van bossen, akkers, weilanden en boomgaarden.
Af en toe hadden we mooie vergezichten op de route over de heuvels en de dalen. Halverwege was het tijd voor een lekkere lunch. We legden een kleed in het gras en peuzelden lekker onze broodjes en andere lekkernijen die we allemaal hadden meegenomen. Lieke of was het Linou?, blijft moeilijk om de tweeling uit elkaar te houden, dronk zelfs een biertje! Natuurlijk een radler 0% alcohol, al weet je maar nooit met die gekke Tina en maffe Melanie.
We liepen in de richting van het dorp Epen en daar vandaan bergop richting de Gerardushoeve. Het was overal erg druk en daar zou vast geen plaats zijn op het terras. We kwamen langs pannenkoekenhuis “De Pannekoek” waar nog een picknickbank op het terras vrij was. We gingen zitten en bestelden een lekker drankje. Er was ook een kleine speeltuin bij en terwijl de volwassenen gezellig kletsten vermaakten wij ons ook prima.
We bleven er een lange tijd hangen. Na deze onderbreking ging de wandeling langs boomgaarden en vakwerkershuisjes. We kwamen door het gehucht Schweiberg en zo weer uit in Mechelen. Bij recreatiedomein de Geulhof zochten we een tafel in de zon voor een lekker diner. Er werden veel mosselen besteld, verse forel uit de Geul en natuurlijk frietjes.
Aan het einde had ik niet zoveel zin meer en werd ik tot ongenoegen van pappa en mamma baldadig en lastig. We hoefden nog maar een klein stukje te lopen door de weilanden en langs de Geul. We speelden nog even met takjes en blaadjes die we in het water van de Kleine Geul lieten vallen. Het stroomde zo snel dat de takjes er sneller vandoor gingen dan wij konden lopen, grappig. Bij de parkeerplaats namen we afscheid en spraken we af dat we dit vaker moeten gaan doen. Zo’n leuke gezellige middag met alle meisjes!