We sliepen vanmorgen iets langer uit dan de andere dagen en waren nog net op tijd voor het ontbijt. In het Friends Inn hotel was het ontbijt inbegrepen en het werd geserveerd in een ruimte naast de receptie. Er stonden hoge tafels en we moesten op krukken zitten. Fruit en drinken kon je zo pakken en we konden kiezen van de kaart wat we wilden eten. Mamma bestelde een pannenkoek met honing, Keyro en ik namen scrambled eggs (roerei) met brood en pappa nam Pho, een noedelsoep.
Na het ontbijt vertrokken we lopend door de straatjes van het Old Quarter. We hebben nu twee dagen de tijd om Hanoi te ontdekken. Het is een drukke en levendige stad en er valt genoeg te zien en te beleven. Het charmante aan de stad is dat cultuur, oude ambachten en diepgewortelde rituelen aan de andere kant worden aangevuld met hedendaagse mode, moderne restaurants en hotels. Hanoi is al eeuwenlang de hoofdstad van het Vietnamese keizerrijk.
De Vietnamese “Peppie & Kokkie”
Zo heette de stad onder bestuur van de Chinezen “Than Long (Stijgende draak)” en later in de vijftiende eeuw “Dong Kinh”. Tijdens de Vietnamoorlog richtten zware Amerikaanse bombardementen veel schade aan in de stad. Gelukkig zijn er toch nog veel gebouwen overeind gebleven en kunnen we deze nog terug zien in het straatbeeld. In Hanoi leven circa 2,6 miljoen mensen in de binnenstad en nog eens circa 6,5 miljoen mensen in de buitenwijken.
We gingen als eerste naar het kantoor van het Thang Long theater om kaartjes te kopen voor het waterpoppentheater. Het duurde heel erg lang en ondertussen dronken wij een smoothie op het terras naast het theater. Uiteindelijk wist mamma de kaartjes te bemachtigen voor de tweede show van vanavond om 19:00 uur. We liepen verder en kwamen bij een kraampje waar allerlei petten en hoedjes verkocht werden. Wij wilden wel zo’n traditionele Vietnamese punthoed. Na even afdingen kochten we voor een paar euro twee hoedjes die we meteen opzetten tegen de zon.
De Thap Rua pagode
We liepen naar het Hoan Kiemmeer (Meer van het zwaard). Het Hoan Kiemmeer is bekend vanwege de legende van Koning Le Thai To. Volgens de legende kreeg de koning van de goden een magisch gouden zwaard (Thuan Thien) toegezonden. Met dit zwaard kon hij de Chinezen, die de stad in bezit hadden, uit de stad verdrijven. Toen hij de dag na de gevechten met een boot over het meer voer, kwam er een gouden schildpad (Kim Qui) omhoog die het zwaard afpakte. De schildpad nam het zwaard mee naar de bodem van het meer en gaf het zo terug aan de goden. De reuzenschildpad zou nog steeds in het meer leven!? In het midden van het meer zagen we de Thap Rua pagode.
Deze pagode is gebouwd ter ere van de magische schildpad die er indirect voor zorgde dat de Chinese indringers verdreven werden. We bezochten ook de Ngoc Son tempel die gelegen is op een eiland in het Hoan Kiemmeer. De tempel werd gebouwd in de 18de eeuw en is opgedragen aan drie personenen. De geleerde Van Xuong, generaal Tran Hung Dao, die in de 13de eeuw de Mongolen versloeg, en La To, de patroonheilige van de artsen. We bereikten het eiland via de knalrode The Huc-brug. “The Huc” betekent in het Vietnamees opkomende zon. We liepen rond in en om de tempel en genoten ondanks de vele toeristen toch van de rust.
Na het bezoek aan de tempel liepen we langs de oever van het meer in de richting van het Vrouwenmuseum. Het museum is een eerbetoon aan de bijdrage van de vrouw bij de opbouw van het land. Bij aankomst bleek dat de airconditioning in het hele gebouw het niet deed maar we kregen allemaal een flesje water mee en er zouden fans staan. We namen een audioguide in het Engels mee en zo zouden we een route volgen door het hele museum. We leerden veel over de rol van de vrouw in Vietnam, zowel in het verleden als het heden.
In het vrouwenmuseum
We kregen informatie over familieaangelegenheden (trouwen), beroepen (straatverkopers, rijstverbouwers), mode en de rol van de vrouw in de oorlog tegen Amerika. In de 20 jarige oorlog hebben vrouwen een grote militaire bijdrage geleverd aan het bevrijden van Vietnam. Heel indrukwekkend om te lezen dat veel jonge vrouwen hebben gestreden en velen zijn omgebracht voor het bevrijden van hun land. Na het museumbezoek namen we een taxi terug naar het Old Quarter om iets te gaan eten. We liepen een tijdje rond maar vonden niet echt een leuk restaurant.
Uiteindelijk zijn we bij restaurant Le Pub gaan zitten en bestelden we iets te eten. De menukaart bevatte veel Westerse gerechten en natuurlijk bestelden Keyro en ik dat. Ik nam een hamburger met frietjes, Keyro had een pizza en pappa en mamma namen wel een Vietnamees gerecht. Op zich was het eten niet slecht maar op veel plaatsen krijg je een betere prijs-kwaliteit verhouding. Vanwege de warmte besloten we om even terug te lopen naar het hotel en ons iets op te frissen voordat we naar het theater zouden gaan.
De waterpoppenshow was geweldig!
De luchtvochtigheid is zo hoog dat de hele dag door het zweet van ons lijf afgutst. Na een uurtje in de hotelkamer waren we weer afgekoeld en opgefrist. We liepen terug naar het Thang Longtheater dat gelegen is aan de oever van het Hoan Kiemmeer. We moesten 10 minuutjes wachtten tot de mensen van de voorstelling van 18:00 uur naar buiten kwamen.
We hadden een plekje helemaal boven in de zaal op rij Q. Nadat de hele zaal vol zat met mensen, begon de voorstelling. De voorstelling werd uitgevoerd met poppen in en rond het water. Het is een typisch Vietnamese vorm van kunst. Het verhaal ging voornamelijk over het dagelijkse leven van de Vietnamese boeren. Tijdens de voorstelling werd gebruik gemaakt van zang (live), dramatische muziek (door een echt orkest) en allerlei effecten zoals vuurwerk, rook en water.
Het verhaal betoverde mij volledig en ik zat op het puntje van mijn stoel. De humor in de voorstelling deed ons lachen en het oh en ah gehalte bij het vuurwerk was heel hoog. Ik vond het heel jammer toen de voorstelling na 45 minuten alweer was afgelopen. We verlieten het theater en liepen naar de “Nightmarket”.
De markt wordt alleen gehouden in het weekend, is 3 kilometer lang en strekt zich uit van de Hang Dao straat in het noorden (nabij het meer) tot de Dong Xuan markt. Speciaal voor deze markt is het in de avond verboden gebied voor alle vervoersmiddelen. Er zijn kraampjes neergezet en de verkopers prijzen hun waren aan. Bij de kraampjes kun je van alles kopen. Kleding, speelgoed, elektronica, souvenirs, je kunt het niet bedenken of je kunt het er vinden.
We mochten allebei wat kopen en al snel kocht ik een fidgetspinner. We kregen weinig van de prijs af en ik wilde hem zo graag hebben dat de verkoper uiteindelijk in het voordeel was. Tussendoor kochten we bij een eet-kraampje een gekrulde aardappel op een stokje. Jammer genoeg was deze iets te hard gebakken en brak ik bijna mijn tanden erop stuk. We zagen op een straathoek iemand een drankje verkopen. Het drankje heette Nuoc Mia (suikerrietsap).
De grote suikerrietstengels gingen door een pers heen en het sap dat er uitkwam, werd opgevangen en in een beker met ijs gedaan. Naar horen zeggen zou het drankje heel gezond moeten zijn. De Nuoc Mia zit vol met vezels en is daarom goed voor de darmen. Het was super zoet en voor we er erg in hadden was de beker leeg en had pappa niets om nog te proeven, acherm.
Smullen op de nightmarket
Keyro kocht op de markt nog een voetbalpakje en een fidgetspinner. Na al het slenteren liepen we terug in de richting van het hotel. We stopten nog bij een klein cafeetje waar we een drankje dronken met een paar verse “springrolls” erbij. Ondertussen was het toch weer laat op de avond geworden en gingen we moe maar voldaan ons bedje in.