We werden wakker van het ruisen van de zee. De spullen werden alweer ingepakt want we zouden deze mooie plek alweer verlaten. We gingen naar het restaurant voor het ontbijt en opnieuw viel het eten tegen. Op zich verlangen wij niet veel maar gezien de hoge bedragen die het resort vraagt per nacht, verwacht je toch wel iets meer.
Vaarwel paradijsje…
We stapten op de boot en voeren door de Lan Ha baai richting Ha Long baai. Onderweg zagen we bij een aantal eilanden drijvende dorpen van vissers. Veel bewoners van de dorpjes komen nooit aan het vaste land en leven hun hele leven op zee. Ze leven van de vis en weekdieren die ze vangen en verkopen. Bij Ha Long Baai stapten we over op de boot die we eigenlijk hadden geboekt. Hij was groter dan de andere boot en iets luxer. Onze voorkeur had toch echt de eerste boot.
Aan boord van het schip volgden we een korte kookles. De gids aan boord leerde ons een echt Vietnamees gerecht klaar maken. Natuurlijk maakten we de wereldbekende Vietnamese loempia’s. De loempia’s worden gemaakt van rijstpapier. We vulden de loempia met ingrediënten die we lekker vinden. Zo kun je ze vullen met noedels, kip, garnalen, kruiden of knapperige groenten. Toen wij aan de beurt waren was er al veel van de vulling op maar het lukte ons toch om met de overgebleven ingrediënten een lekker loempia te vullen.
Workshop Vietnamese loempia’s
Na het klaar maken van onze eigen loempia mochten wij hem op eten. We vonden een tafeltje aan dek met het uitzicht op Ha Long baai op de achtergrond. Voordat we van boord gingen, hadden we nog een lunch. De gids van vandaag had veel haast en liep ons flink op te jagen bij het van boord gaan. Uiteindelijk stonden wij op de kade en pappa was nog op de boot. Ook in de haven zaten we nog een dik half uur te wachten voordat we in de bus konden. Dus waar al die haast nu voor nodig was, geen idee.
De terugreis naar Hanoi was een stuk relaxter dan op de heen weg. Na aankomst haalden we in Hanoi onze spullen op bij Friends Travel. Vanuit de Hang Buom was het ongeveer 10 minuten lopen naar ons hotel. We werden zeer vriendelijk ontvangen door het personeel van hotel Friends Inn. We kregen een hele zoete lemon juice aangeboden van het huis. Onze kamer lag op de eerste etage, was zeer ruim en had airco, douche en toilet. We fristen ons op en wilden iets gaan eten. Net op het moment dat wij de straat uitlopen, begint het toch te regenen. We schuilen even onder een afdak maar we hadden niet het idee dat het voorlopig zou stoppen met regenen. Aan de overkant van de straat lag een Coffee bar en we besluiten daar naar toe te rennen en iets te drinken. Alleen al van het oversteken waren we goed nat geworden.
Verrast door een tropische bui.
De vriendelijke mevrouw kwam meteen met een handdoek aan zodat we ons wat konden afdrogen. Ondanks dat ze geen Engels sprak lukte het ons om een bestelling te doen. We wilden ook iets eten maar dat ging niet in de bar maar ze nam pappa en mij mee naar de buren waar we een Bánh mì bestelden. Het Vietnamese brood, Bánh mì (“Bánh” is brood, “mì” is tarwe is afgeleid van het Franse baguette (stokbrood) dat werd geïntroduceerd door de Fransen in de koloniale tijd. Het brood is over het algemeen luchtiger en heeft een dunnere korst dan de Franse variant.
Een broodje “Bánh mì”
Het broodje kan gevuld worden met verschillende ingrediënten maar meestal zit er varkensvlees bij. Het is vaak een ratjetoe van varkensvlees. Werkelijk alles kan erin. Het vlees kan bestaan uit: Vietnamese gestoomde varkensworst (Cha lua), ham met veel vet, varkensoor, gegrilde gehaktburgers (Nem nuong), varkenspaté, varkensgehakt Xiu mai of Chinese geroosterde varkensvlees (Xa xiu). Maar ook eieren of viskoekjes (Cha ca) kunnen erin. Bij het vlees kan er nog verse koriander, ingemaakte wortel, komkommer, Thaise basilicum en of chilipepers worden toegevoegd. Geen idee wat wij bestelden dus het was een grote verrassing toen het gebracht werd. Het was een heerlijk broodje die we binnen no- time op hadden. De rekening viel zoals altijd mee en de drankjes bleken duurder te zijn dan de broodjes. Gelukkig was het in de tussentijd droog geworden en waren we snel terug in het hotel.
