We reisden vandaag af naar Rochehaut in de Belgische provincie Luxemburg. Het is een klein dorpje en deelgemeente van de plaats Bouillon. Bovendien ligt het dorp niet ver van de grens met Frankrijk. Het kleine plaatsje met niet meer dan 300 inwoners ligt aan de rivier de Semois. We liepen jaren geleden al eens de bekende wandeling Les Echelles. We begonnen het eerste deel van onze wandeling ook met deze gevaarlijke laddertjeswandeling.
Overal wordt gewaarschuwd voor het gevaar en de moeilijkheidsgraad van deze wandeling. Wij zijn echte stoere jongens en zijn niet bang voor een beetje spanning en avontuur. Het eerste stuk van de wandeling zouden we afdalen in de richting van de oever van de rivier. Het pad dat we volgenden was op sommige delen smal en steil. We kwamen drie laddertjes langs steile rotswanden tegen op weg naar beneden. Ronac liep als een kievit en was overal het snelste.
Onderweg kwamen we grote rotsen tegen waar vanaf we een mooi uitzicht hadden over de vallei van de Semois. Na een stevige afdaling kwamen we bij de oever van de Semois. We zagen geen bordjes meer en volgden daarom de stroom van de rivier. We kwamen uiteindelijk uit in het dorp Poupehan.
Opvallend waren de authentieke huizen die zijn opgebouwd uit natuursteen en met leiendaken. Ook zijn er nog tabak-droogschuren te vinden die herinneren aan vervlogen tijden. De inwoners van het dorp werkten toen vooral in de tabaksteelt en de wasserij in de washuizen.
Vanuit Poupehan vervolgden wij onze weg weer naar boven met een flinke klim in de richting van Corbion. We bogen af en vervolgden onze route via een bos naar Les Crêtes de Frahan. Een crête (vertaald vanuit Frans betekent dit “hannekam” ) is een heuvelrug. Het waren een aantal rotsformaties tussen de bossen hoog boven de rivier de Semois.
Uiteindelijk dalen we weer af naar de Semois en komen uit in het kleine gehucht Frahan. We lopen het dorp door en steken de rivier de Semois over via een loopbrug.
In de rivier zien we een hele grote vis bezig om een andere vis op te eten. We bleven even staan om dit te volgen. We speelden ook nog heel even op de oever van de Semois voordat we aan de steile klim terug naar Rochehaut begonnen.
Weer terug in het dorp heb je een prachtig uitzicht over de rivier en het dal. We besloten om een hapje te eten bij Taverne de la Fermette, een onderdeel van hotel restaurant Auberge de la Ferme. Het was een sfeervolle locatie waar uitsluitend Frans werd gesproken. Ook de menukaart was in het Frans dus het werd een uitdaging om iets te eten te bestellen.
Wij namen de boulette de maison avec pommes frites et salade verte, mamma bestelde les côtes d’agneau grillées avec beurre maître d’hôtel en pappa nam steak de boeuf. Het was even afwachten wat we kregen maar boullette bleken een soort van gehaktbal te zijn en mamma kreeg lamsribbetjes.
Het eten smaakte heerlijk en was gemaakt van smakelijke verse producten. Als toetje kregen wij nog een lekker ijsje. Het was nog een aardig ritje terug naar huis. De buitentemperatuur daalde zelfs richting de nul graden, ongelofelijk. Gelukkig zaten wij lekker warm in de auto. Het was wederom een mooie wandeling van zo’n 14 kilometer.d