Carnaval staat voor de deur! De beroemde tocht der tochten werd vandaag weer gelopen. Mamma heeft gisteren nog haar handen vol gehad om ons pakje op tijd klaar te krijgen. Gelukkig is het gelukt en stonden we om 11:30 uur allemaal aangekleed klaar om te vertrekken naar de stad. Opa Leo en oma Margriet waren gekomen voor mijn verjaardag en waren ook in Maastricht. Ze zouden in de middag ook even de stad in komen.
Op de foto met het Comité
Opa Leo bracht ons naar de stad en wij waren de eersten die arriveerden bij kaffee Naovenant in de Helmstraat. Het was de eerste keer dat we hier startten. We hadden dit jaar ook een aantal nieuwe deelnemers. Corné, Miranda en Quincy van Zuijlen, Hesso, Suus, Lieke en Linou (kids van Melanie) en Nancy, Ryan en Liam Dassen wilden de sfeer van de tocht ook een eens beleven. Alain was er niet bij want hij had vrijdagavond in beschonken toestand zijn enkelbanden gescheurd. Hij was niet de enige want hetzelfde overkwam ook Bianca tijdens de carnavalsviering op haar werk in Bonn.
Voor haar had mamma een rolstoel geregeld en zij zou vandaag toch meegaan. Wat een mens! Een carnavalsgek in hart en nieren. Vanwege de drukte op het Vrijthof kwam zij er met de rolstoel niet door en duurde het lang voordat we bij haar waren. Ik vond het echt een beetje sneu voor haar en probeerde extra lief voor haar te zijn. Ik knuffelde haar en probeerde haar rolstoel voort te duwen. Aan haar rolstoel hingen, passend in het thema, zakken met suikerspin en popcorn, lekker!
We kwamen ook tante Lucia tegen onderweg.
Het is wel super dat Bianca zoveel lieve vrienden heeft die haar deze dag willen voortduwen en op deze manier zorgen dat ze erbij kan zijn. Werkelijk iedereen amuseerde zich van groot tot klein. Het zonnige weer en de aangename temperatuur waren heerlijk. Wij kwamen opa Leo en oma Margriet gelukkig tegen bij kaffee het Forum want telefonisch en via WhatsApp waren ze niet bereikbaar?
Het zonnetje ging langzaam onder en het werd ook wat kouder. Bijna alle kinderen werden rond deze tijd opgehaald door opa’s en oma’s om naar huis te gaan. Wij gingen met opa en oma mee en verdwaalden nog op de terugweg naar de auto.
Pappa en mamma gingen door met de tocht. Er werd door hun veel gedronken, gezongen en wat af gelachen. De belevenis van mamma met Melanie in de Burger King zullen we maar niet vertellen, hihi. Het waren weer dezelfde diehards als ieder jaar die de kroegentocht uit wisten te lopen. Zelfs Bianca hield het vol tot het einde en was haar rolstoelduwers erg dankbaar!