Zwarte piste

De skilessen zijn op zich nog steeds leuk en ik ga er graag naar toe. Vandaag hadden we er een nieuw meisje bij. Helaas moesten we daar de hele tijd op wachten omdat ze het tempo niet bij kon houden. Ik begon me er na een half uur wel een beetje aan te ergeren. Gelukkig hoorde ik dat ze er alleen in de ochtend bij zou zijn en dat we vanmiddag weer met ons vaste groepje zouden gaan.

Tussendoor probeerde ik ondanks dat er geen sneeuw lag toch een sneeuwengel te maken. Het lukte nog redelijk ook. Wat zou het toch leuk zijn om een keer op skivakantie te zijn terwijl overal sneeuw ligt. Pappa en mamma skieden vandaag met René en Katja en ik zag ze lui in het zonnetje op het terras zitten.

Ze moesten natuurlijk Jägatee en glühwein drinken zodat ze wat sneller de piste af zouden gaan. Voor de veiligheid waren René en Katja ook overstag gegaan en hadden ze een helm gehuurd. Het heeft even geduurd om ze te overtuigen maar na de val van Allek gisteren, leek het ze toch verstandig. Eindelijk! Eureka! Na onze skilessen gingen de mannen nog samen enkele pistes af. Het ging best hard en pappa en ik hadden moeite om Ronac bij te houden.

Soms is het toch een voordeel als je nog niet zo groot bent. De pistecondities begonnen wel steeds minder goed te worden. Veel hobbels, ijsplaten en natuurlijk heel veel mensen. Samen met pappa ging ik van de zwarte piste af. Ik ging niet al te snel maar wel volledig beheerst naar beneden.

In de avond gingen we uiteten bij Posthotel Rössle aan de Dorpstraat. Pappa nam varkensmedaillon, wij hadden schnitzel met frietjes en mamma nam een regionaal gerecht spätzle met Montafoner kaas en gebakken uitjes. Het smaakte prima. We kregen nog een ijsje als toetje. We moesten terug de berg oplopen maar dat maakte ons extra moe zodat we snel in slaap vielen.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *