Op deze kerstochtend werd ik nog een beetje moe maar wel vrolijk wakker. Ik had afgelopen nacht onrustig geslapen door de hoge koorts. Mijn grote broer Keyro vertrok al vroeg met pappa in de richting van de piste voor zijn skiles. Ik daar en tegen had maar weinig zin om naar buiten te gaan. Ik keek op de labtop TuTiTu een kinderprogramma waarbij voertuigen of atrributen in elkaar gezet worden en tot leven komen. Mamma had geen zin om de hele dag binnen te zitten, het weer was prachtig, en daarom werd ik toch aangekleed en in de auto gezet.
Samen met mamma op de top van de berg.
We parkeerden onderaan de Panoramabahn I en gingen met deze gondel omhoog naar de Laireiteralm. Keyro was net klaar met zijn skiles en hij had lekker geluncht met pappa. Mamma had de plastic oefenskietjes meegnomen en Keyro wilde het mij leren. Mamma deed de skietjes onder en daar ging ik. Ik vond vooral het voortbewegen d.m.v. de schaatsbeweging erg grappig. Mamma bracht me ook een skukje omhoog zodat ik een klein heuveltje af gleed achter mijn broer Keyro aan.
Terwijl Keyro weer begon aan zijn skiles gingen pappa, mamma en ik even naar de schneeiglu die daar gebouwd was. Pappa ging een afdaling maken op zijn snowboard en mamma en ik dronken schiwasser en aten een apfelstrudel met vaniellesaus. We gingen ook nog even loungen op het terras in de zonnestoeltjes. Op de achtergrond klonk bekende apres-ski muziek. Samen met mamma ging ik met de gondel terug naar beneden terwijl pappa en Keyro terug kwamen via de blauwe en rode piste. Mijn eetlust was vanavond nog niet terug en ik at alleen een beetje vla. Ik ben toch blij dat ik even naar buiten ben gegaan want de frisse lucht heeft mij wel goed gedaan.
Relaxen en kijken naar mijn grote broer op de ski’s.