We reden vandaag met onze huurauto naar het Curaçao Sea Aquarium. Het aquarium lag ten oosten van de hoofdstad Willemstad. Ondanks de omleidingen en omwegen lukte het mamma om pappa de juiste richting uit te sturen en kwamen we binnen 35 minuten aan bij het aquarium. We parkeerden op de betaalde parkeerplaats en liepen naar de ingang. Het was een kleine drukke ruimte waar we onze entreekaarten moesten kopen. Veel mensen stonden heel onduidelijk net wel of net niet in de rij dus het was moeilijk om op de juiste plek aan te sluiten in de rij. De mensen die bij de kassa aan de beurt waren schoten ook niet echt op.
Wat meteen opviel was dat hier alles in Amerikaanse dollars staat aangegeven in plaats van de Nationale munteenheid de Antilliaanse gulden. We betaalden de entree en gingen naar binnen.
Het aquarium werd in 1984 toegankelijk voor het publiek en zo kon iedereen genieten van de mooie onderwaterwereld. Het aquarium was direct gelegen aan de oceaan en heeft hier een open verbinding mee. Het betekent dat er continu vers water uit de zee in de aquaria komt. Als eerste zagen we de flamingo’s en daarna liepen we langs de verschillende aquaria met vissen uit de Caribische zee.
Ondertussen was het tijd geworden voor de dolfijnenshow bij de Dolphin Academy en we liepen naar het grote podium bij het bassin om de show te kunnen zien. De dolfijnen zijn familie van de walvisachtige. Ze leven voornamelijk in de ondiepere gebieden van de zee. Ze eten vooral vis en inktvis. De dolfijnen lieten ons zien hoe goed ze kunnen springen, zwemmen en andere kunstjes kunnen doen. Het was een spetterend spektakel om de dolfijnen en hun trainers bezig te zien. Na afloop mocht Keyro van pappa en mamma naar voren om een kus te krijgen van een dolfijn. Ze hadden hiervoor al betaald maar op het moment supreme wilde Keyro niet gaan. Mamma en ik gingen daarom naar het platform. Ook ik vond het toch wel eng om een kusje te krijgen en uiteindelijk was mamma de gelukkige en nam zij het kusje in ontvangst.
Na de show gingen we even iets eten en drinken in het restaurant. Ook hier weer die vervelende dollarprijzen en men leek hetvermoeiend te vinden dat mamma met Antilliaanse gulden wilde betalen. Over het algemeen komen er hier veel Amerikanen met de cruiseschepen en je ziet dat het hier helemaal is ingericht voor deze rijke toeristen die alles betalen. Pappa en mamma vonden het aquarium te commercieel en vroegen zich af of dit ten goede kwam van de dieren. Je kunt er doorlopend zwemmen met dolfijnen of een opleiding doen voor trainer. Jammer maar dat maakte het voor ons niet minder leuk.
Na ons saucijzenbroodje en flesje drinken gingen we naar de “Touch Tank”. Bij de Touch tank had je de mogelijkheid om verschillende zeedieren aan te raken. Ik voelde aan een zeekomkommer en nam zelfs een zeester op mijn hand. Keyro mocht onder begeleiding van een dierenverzorger de pijlstaartroggen voeren. Hij was een beetje bang maar overwon samen met pappa zijn angst. We zagen ook het voederen van de verpleegster- en citroenhaaien. Wat een enorme tanden en kracht bezitten die in hun kaken. Vervolgens gingen we nog een keer naar de dolfijnenshow omdat wij het zo geweldig vonden en gingen we naar de bioscoop voor een korte film over de geboorte van dolfijnen in dit aquarium.
Soms was het net of je zelf in het aquarium zat.
Buiten het park zagen we nog het verblijf van de zeeleeuwen en hier bleven we staan kijken hoe ze gevoederd werden. We liepen terug naar de auto en besloten op de terugweg te stoppen bij een lekker strandje en daar uit te rusten. Ik viel in de auto in slaap en werd wakker op een zachte bank bij Kokomo Beach. Deze vrij nieuwe beachclub had een jaren 70 uitstraling en er waren veel leuke accessoires om te bekijken. Het strand lag aan de Vaersenbaai en er was een restaurant, bar, beachbar en ligbedden. Het was een mooi strand met palmbomen en ook lag er weer een vlot in de zee waar je naar toe kunt zwemmen. Keyro had lekker gezwommen in de tijd dat ik had liggen slapen. Pappa en mamma wilden echter terug naar het appartement en zo kon ik niet meer in de zee zwemmen. Gelukkig kon ik wel in het zwembad van Kunuku Resort duiken. Pappa zorgde voor een heerlijk diner met salade en pasta.