Ondanks alle tarantula’s in en om ons huisje sliepen we vannacht heerlijk. Het was onze laatste ochtend in Awarradam. We aten ons ontbijt en pakten onze spullen weer in voor vertrek. We hadden tijd over en keken naar het personeel dat langs de waterkant de kleding wasten en afwas deden. Ook werden de etensresten en vuil in de rivier gegooid. Niet echt smakelijk als je bedenkt dat men zich in het zelfde rivier water ook wast en ons douche water er ook uit werd gepompt.
Vaarwel Awarradam, het was een geweldige ervaring!
Keyro en ik gingen nog op de foto met Sensi want we hadden hem in ons hart gesloten.Het was voor hem in het begin ook even wennen twee kinderen in de groep. Maar toen hij ons begon te kennen, hebben we veel met hem gelachen. We vertrokken om 11:00 uur met de boot naar het vliegveldje van Kajana. Onderweg kregen we een hoosbui over ons heen. We kregen plastic zeilen over ons heen maar deze hielden niet al het water tegen en we waren toch nog aardig doorweekt toen we bij het vliegveld aankwamen. We moesten nog een tijdje wachten maar gelukkig begon de zon weer te schijnen en konden we ons op laten drogen.
We kregen gezelschap van een paar kinderen die ons steeds over de armen en haren wilden aaien. Onze gladde steile haren waren vooral favoriet bij de meisjes. We sloten vriendschap en speelden ook nog met elkaar op een tractor die naast de landingsbaan stond. Uiteindelijk landde het vliegtuigje dat vanuit Pallumeu was vertrokken. We zagen Rob en Janny die we tijdens de Warappakreek tour hadden leren kennen en maakten even een praatje. De spullen werden in het vliegtuig geladen en we vertrokken met dezelfde piloot als op de heenweg terug naar Paramaribo. Er was veel meer bewolking dan op de heenweg en we zagen niet zo veel. Ik deed mijn ogen eventjes dicht en deed een hazeslaapje. Na nog geen uur landden we weer op het vliegveld Zorg en Hoop in Paramaribo.
In heel Suriname kun je echt heerlijk eten. Wat gaan we dat missen als we weer thuis zijn.
Reginald stond ons op te wachten en maakte een praatje met Sensi die ook met ons mee terug was gevlogen. Ze kenden elkaar van de opleiding tot gids en hebben ook diverse expedities samen gemaakt. Zo zie je maar weer hoe klein de wereld kan zijn. We lieten ons door Reginald afzetten bij Superhap voor een verlate lunch. We bestelden deze keer gebakken noodles, saoto ajam en kokoskip met sopropo, een bittere groente sopropo. Van eethuis Superhap liepen we terug naar appartement Martinus waar Reginald onze bagage al had neergezet. We werden enthousiast verwelkomt door Charda van de receptie en zij gaf ons de sleutel van onze kamer. De grote rugzakken stonden al klaar voor ons. We pakten niet te veel uit want we blijven maar voor één nachtje in het appartement.
Pappa ging even met Reginald pinnen bij het wisselkantoor zodat we onze tour voor de komende twee dagen konden betalen. Mamma ging lekker met ons naar het zwembad. We doken op tijd ons bed in want de afgelopen dagen zijn toch wel inspannend geweest en hebben veel indruk op ons allemaal gemaakt.