Het weer is super slecht vandaag en de regen blijft maar met bakken uit de lucht komen. Het straatbeeld ziet er zo grijzer en grauwer uit dan het al is. De mannen zouden vandaag gaan vissen en we moesten zorgen dat we om 12:30 uur bij de “home base” waren. We gingen voor het eerst zelf met het trammetje. Bij de conductrice betalen voor het ritje en op de juiste plaats uitstappen,bleek absoluut niet moeilijk te zijn. Pappa ging al vrij snel weg om te gaan vissen in een forelvijver gelegen op zo’n uur rijden van Perm. Berthie bood aan om op mij te passen zodat mamma met Camielle de stad in kon gaan om te winkelen. Volgens mij wilden ze wel eens kijken hoe die korte rokjes en naaldhakken hun zouden staan.
Ik bleef samen met Allek bij Berthie en amuseerde mij prima. Mamma en Camielle waren de eersten die terug kwamen. Ze hadden leuk gewinkeld maar niets geschikts gevonden. Toen Luba en Katja terug kwamen werd er meteen begonnen met het voorbereiden van het avondeten. We hadden Russische gehaktballen, rijst, tomaat en komkommers, heerlijk.
Rond 22:00 uur kwamen ook de vissers thuis. Ze bleken prachtig mooi weer gehad te hebben. In de forellenvijver worden op een beperkt oppervlakte forellen gekweekt. In verschillende vijvers werden de hengels uitgegooid. In de ene vijver kostte het totaal geen moeite om de forellen met hun hengel binnen te halen. Er werden meer dan genoeg forellen gevangen. Een aantal forellen werden meegebracht naar huis maar er was ook al het een en ander opgegeten. Pappa vertelde zelfs dat hij de hersenen van een forel had geprobeerd. Het zou een echte delicatesse moeten zijn maar hij vond het naar weinig smaken.
We konden vanavond voor het eerst even naar het thuisfront mailen over hoe het met ons gaat hier in Rusland. Waarschijnlijk vroegen ze zich af waarom ze niets hoorden maar we hebben er weinig tijd voor gehad en er is niet overal internetverbinding. Bovendien is onze regel: geen bericht is goed bericht.