We werden vanmorgen allemaal iets later wakker (8:30 uur) en zoals iedere morgen hadden we hetzelfde ritueel van ontbijten, douchen, aankleden en spullen pakken die we gedurende de dag nodig hadden. We zouden vandaag naar het Novodevitsjijklooster gaan in een van de buitenwijken ten zuiden van Moskou.
De metro van Moskou was een echte attractie.
We vertrokken om 10:30 uur naar de metro. Ondanks dat we al een paar keer met de metro hebben gereisd, heb ik er nog niets over verteld. Het metronetwerk in Moskou is heel uitgebreid, druk en het meest efficientste ter wereld. De tarieven zijn goedkoop en is het een snelle manier van reizen vooral in de spits. In de spits komt er om de 1-2 minuten een metro aan en de metro vervoert dagelijks 8-9 miljoen mensen. Je betaald per enkele reis hetzelfde bedrag onafhankelijk van de lengte van de reis en je kunt zo vaak in en uitstappen als je wilt. We kochten een magnetische kaart die we voor de kaartlezer moesten houden en dan wordt er een rit afgeboek. Het poortje gaat open en je kunt doorlopen. Kinderen tot 6 jaar zijn gratis en er hoefde voor Allek en mij niet betaald te worden. Met lange roltrappen wordt je naar het perron gebracht en soms was het even goed kijken waar we naar toe moesten. Gelukkig kan Katja Russisch lezen want het staat niet in het Engels aangegeven. De Russische metroperrons zijn uniek met prachtige kroonluchters, beelden en mozaiken. De beste kunstenaars van de Sovjet-Unie zijn ingeschakeld om de metro te verfraaien. Ze gebruikten thema’s als de Revolutie, nationale defensie en de Sovjetstijl van leven.
Wij stapten onder andere over bij metrohalte Kievskaja en hier zagen we mozaiken die scenes afbeelden uit de vriendschap tussen Rusland en de Oekraine. We stapten bij de juiste metro Sportivnaja uit en moesten nog een stukje lopen voordat we aan kwamen bij het 16de eeuwse Novodevitsjijklooster (letterlijk jonge meisjesklooster).
Het Novodevitsjijklooster.
Het is een versterkt klooster gebouwd om de stad te verdedigen tegen de Mongolen en de Polen. In tegenstelling tot andere kloosters is dit goed gespaard gebleven tijdens de Sovjetperiode. Vasili III van Moskovië stichtte het klooster in 1524. De gebouwen waren een schuilplaats voor adellijke vrouwen die zich uit de wereld wilden terugtrekken. Zo woonden de zus en de eerste vrouw van Peter de Grote er een tijd. In 1812 probeerde Napoleon het klooster op te blazen, maar de nonnen slaagden erin de gebouwen te redden. In 1922 sloten de Bolsjewieken het klooster en vormden het om tot een museum, waardoor het van de vernietiging gered werd. Pas in 1994 mochten de nonnen terug in het klooster trekken en we zagen er zelfs een paar lopen. Het oudste en opvallendste deel van het klooster is de Smolenskkathedraal met zijn vijf schitterende koepels en mooie fresco’s. De achthoekige klokkentoren was in de 18de eeuw het hoogste bouwwerk in Moskou. Bij het klooster hoort een kerkhof, waar tal van beroemde Russen (o.a. Boris Jeltsin) begraven liggen allen bleek de poort die toegang geeft tot de begraafplaats op slot te zijn.
We brachten een aardige tijd door in het kloostercomplex maar begonnen uiteindelijk toch honger te krijgen. Onderweg kwamen we langs een soort van luxe tenten die onderdak gaven aan een restaurant. Binnen was heel veel luxe en het eten was uit de kunst. Met mamma at ik pasta met tijgergarnalen mee en pappa had rare zwarte pasta met vis maar die smaakte buitengewoon goed.
Italiaans eten in Oosterse sferen in Ruslan.
Met goed gevulde maag gingen we opweg naar onze volgende stop. Bij de Universiteit van Moskou (Lomonossov Universiteit) gelegen in de heuvels is een bekend punt voor een uitzicht over de stad. Het gebouw van de Universiteit is in opdracht van Stalin ontworpen en heeft een stalinistisch-gotische wolkenkrabber. We moesten om het gebouw heen lopen en het bleek verder te zijn dan we hadden verwacht. Het uitzichtpunt was een toeristische aangelegenheid en er stonden vele souvenirkraampjes. Ik had meer intresse voor een muziekdoosje van een Unnekerk dan voor het uitzicht. Samen met mamma ging ik toch nog even naar het uitzicht kijken.
Ik met mijn lieve mamma.
Ik zag de rivier de Moskva door de stad slingeren en heel erg in de verte kon ik een glimp van het Kremlin opvangen. We bleven een tijdje en pappa en mamma kochten op mijn aandringen een Unnekerk. We wilden vanaf een ander metrostation terug en om daar te komen moesten we door een prachtig bos lopen. Het ging wel steil naar beneden en we moesten dus goed opletten waar we liepen. Ongeloofelijk en levensgevaarlijk dat hier de dames op naaldhakken naar beneden gaan? Na een snelle terugreis per metro kwamen we weer aan in het appartement. We hadden besloten om niet uit eten te gaan maar om zelf een lekkere pasta bolognese te maken. Het smaakte me heel erg goed en terwijl het buiten nog licht was, ging ik toch naar bed.