Dag 2; Het Rode plein

De eerste dag in de miljoenenstad Moskou begon voor mij rond de klok van 08:00 uur. Pappa en mamma zagen meteen de reden van de kortsluiting van gisterenavond. Uit de muur hing een compleet stopcontact met draden en al, logisch dus. Het douchen werd een koude bedoeling want na Camielle, die als eerste had gedoucht, had niemand nog warm water.

Ik was hierdoor wel meteen fris maar toch nog niet helemaal wakker. We hadden muesli en brood als ontbijt. René kwam ons om 10:00 uur ophalen en we gingen naar de overkant van de drukke straat waar het appartement van de anderen lag. Helaas ging mijn buggy tijdens het lopen kapot, een wieltje brak af. We konden de buggy niet meer maken en daarom zouden we deze vakantie misschien zonder buggy moeten doen. We konden kijken of we nog een buggy ergens konden kopen maar voor vandaag zouden we de buggy van Allek even delen.


Straatbord in de wijk Arbat.

Katja belde om de stroom te laten maken en we gingen geld pinnen bij de bank op de hoek van de straat. We bevinden ons in de wijk Arbat, de naam is waarschijnlijk het Mongoolse woord voor “voorstad” en het is de wijk ten westen van het Kremlin. In deze wijk woonden in de 15de eeuw ambachtslieden en stalmeesters van de tsaar. Na de 18de eeuw kwam de adel hier wonen en daarna ook kunstenaars. We staken de weg over en kwamen langs het ministerie van buitenlandse zaken. Het gebouw is een van de zeven wolkenkrabbers die door Stalin vlak na de revolutie op strategische punten in de stad werden gebouwd. Midden in de Oude Arbat ligt de autovrije Oelitsa Arbat, een lange straat met antiekwinkels, souvenirwinkels, restaurants en straatkunstenaars en artiesten.

Uiteindelijk kwamen we na een tijdje lopen uit bij de ingang van het beroemde Kremlin. We bezochten het vandaag niet omdat we te weinig tijd zouden hebben en liepen door naar het Alexanderpark waar je lekker kunt wandelen. Het park is in 1821 ontworpen door Osip Bove en genoemd naar tsaar Alexander I die na de Napoleonistische Oorlogen de stad en het Kremlin lietherstellen. In het park was een sjieke fontein waar ik onderdoor kon lopen samen met pappa.


Spetteren in Moskou.

We gingen eten in het foodcourt dat gelegen is in het winkelcentrum onder het Manezjnaja Plosjtsjad (plein). In het foodcourt bevinden zich allemaal restaurantjes en je kunt hier zelf kiezen waar je je eten besteld. Wij gingen voor de typische Russische pelmeni (пельмени ) , een soort dumpling, deegrolletjes gevuld met bijvoorbeeld vlees of kip. We namen de gebakken en gefrituurde pelmeni en ik vond het heel erg lekker. We hadden ook nog blini, een soort platte pannekoek gevuld met kaas en aardappel.

Na een lekkere lunch liepen we weer verder en kwamen we uit bij het Historisch museum en daar vandaan liepen we het Krasnaja plosjtsjad (Красная площадь ) oftwel het Rode Plein .
Het plein was ooit aangelegd als marktplein naast het Kremlin. De naam komt van het 17de eeuwse Russische woord “Krasnyj” dat oorspronkelijk “mooi” betekende, maar later “rood”. Het rood heeft dus helemaal niets met het communisme te maken. Aan het plein liggen ook de Kazankathedraal, GOeM, het Leninmausoleum en de Basiliuskathedraal. We liepen het plein over naar de Basiliuskathedraal met zijn kleurrijke torentjes en kronkelende uivormige koepels. Rob noemde de kathedraal de “Unnekerk” en vanaf dat moment gebruikten wij alleen nog maar de naam “Unnekerk”, haha.


De hele groep op het rode plein.

De kathedraal werd gebouwd in opdracht van Ivan de Verschrikkelijke ter ere van de inname van het Mongoolse bolwerk Kazan in 1552 en voltooid in 1561. Het verhaal gaat dat Ivan vanwege de schoonheid van het werk de architect blind liet maken zodat hij nooit meer zoiets moois zou kunnen ontwerpen. Een beetje luguber dus. Na een brand in 1583 werden de oorspronkelijke koepels vervangen door de geribbelde goudkleurige uivormige koepels. Pas sinds 1670 zijn de koepels in de vele huidige kleuren geschilderd. We kochten kaartjes om de kerk van binnen te bezichtigen. We kwamen als eerste in de hoofdiconostase wat zich bevindt in de centrale Voorspraakkapel. In de kapel, gebouwd in de 19de eeuw, zagen we prachtige barokke iconen. Ook was hier een koor aan het zingen. Heel mooi en zo zuiver heb ik nog nooit iemand horen zingen, geweldig gewoon. De galerij die rond de centrale kapel loopt verbindt deze met de andere acht kapellen en is versierd met tegels in allerlei kleuren.


GOeM, een prachtig warenhuis.

Na de bezichtiging van de Basiliuskathedraal liepen we naar de GOeM tegenwoordig een groot warenhuis met bekende merken zoals Christian Dior en Estee Lauder maar tijdens het bewind van Stalin een kantoorruimte. Het grootste warenhuis van Rusland heeft 3 galerijen met smeedijzeren hekken en een glazen dak. We gingen voor de GOeM op een terras zitten om een drankje te nuttigen. Met de metro gingen we naar de wijk Tverskaja waar een shopping mall is en waar ze mogelijk ook buggy’s verkopen. De keuze aan buggy’s was best groot maar de prijs kwaliteit verhouding gewoon belachelijk. Een goede buggy kostte bijna het dubbele van de prijs in Nederland en dat vonden pappa en mamma iets teveel van het goede.

We dronken wat op het terras voordat we terug gingen richting Oelitsa Arbat om te dineren. We aten bij een goede Italiaan, spaghetti carbonara. Toen mijn buikje goed vol was en die van pappa iets minder omdat ik alles van hem had opgegeten, liepen we terug naar ons appartement.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *