Categorie: 2011 Lermoos Zugspitz Arena

Geplaatst op

Sneeuw, sneeuw en nog eens sneeuw

Sinds gistermiddag voel ik me helaas niet zo lekker. Ik ben afgelopen nacht flink in de weer geweest en heb pappa en mamma goed wakker gehouden. Ik ben flink verkouden en heb hoge koorts. Mamma gaf mij wel paracetamol zetpillen maar deze verlaagden de koorts niet. Ik sliep onrustig en werd om het half uur wakker. Tegen de ochtend ging het net wat beter en toen moest ik wakker worden omdat we zouden vertrekken naar huis. Het had de hele nacht gesneeuwd en het sneeuwde nog dus het zou een uitdaging worden voor pappa om te rijden. Hij had alles al ingepakt en de auto sneeuwvrij gemaakt. Toen we afscheid hadden genomen van eigenaar Walter, lag de auto al weer vol met sneeuw.


De auto sneeuwvrij maken en op weg naar huis.

Keyro veegde hem nog een keer schoon met een bezem en toen gingen we vertrekken. Het was even de vraag of we sneeuwkettingen nodig zouden hebben. De wegen lagen vol met sneeuw en de belijning kon je niet meer zien. Iedereen reed stapvoets en pappa deed dit ook. Er was meestal net voldoende grip om de sneeuwkettingen niet om te doen. Normaal ben je vanuit het dorp binnen circa 40 minuten op de snelweg maar we deden er nu meer dan het dubbele over. Af en toe vond ik het knap hoe pappa nog kon rijden want je zag werkelijk geen hand voor ogen en de sneeuw werkte hypnotiserend. Op de snelweg was geveegd en konden we iets meer doorrijden. Langzaam aan werd de weg beter en stopte het met sneeuwen. Pappa reed daarna goed door en wij vermaakten ons goed op de achterbank. Mamma kwam ook een tijdje tussenin zitten en zo deden we wat spelletjes en zongen we liedjes. Rond de klok van 14:00 uur maakten we een stop bij een Burger King voor onze lunch. Daarna werd er goed gas gegeven en stonden we om 17:30 uur thuis voor de deur. We aten wat soep met brood en ik ging op tijd weer naar bed.

Geplaatst op

Medaille en diploma

Toen we vanmorgen naar buiten keken was het aan het sneeuwen. We kregen dus een mooie nieuwe laag verse sneeuw op de piste en in het dorp. Pappa ging er met zijn snowboard op uit en mamma en Ronac brachten mij weer naar de skischool. Het was de laatste dag dat ik skiles kreeg. We hadden vandaag een iets ander programma dan de andere dagen. We dansten met Bobo en daarna gingen we naar de piste met het touwliftje. Hier was een parcours uitgezet met pionnen en daar gingen we een wedstrijd houden. Alle pappa’s en mamma’s stonden langs de kant om ons aan te moedigen.


Hoera! Mijn eerste ski-medaille!

Helaas had ik mijn dag niet echt vandaag, misschien vermoeidheid? Ik viel bij het minste geringste om en had niet helemaal goed begrepen wat ik moest doen met het parcours. Mijn naam werd al aangekondigd om te gaan en ik was mijn ski nog aan het vast maken. Een beste tijd werd het dus niet maar ik maakte wel goed mijn bochtjes. Na de wedstrijd gingen we terug naar de sleeplift “liftle” om daar verder te lessen. Ik had vandaag ook een echte liftpas nodig.

In de tussentijd dat ik aan het lessen was waren pappa, mamma en Ronac chocolademelk gaan drinken in het café naast de skischool. Zo waren ze dus op tijd om mij weer op te halen voor de lunch. We aten iets in het appartement en toen kwam mamma met een idee. Ze vroeg of ik met haar naar de skischool wilde skiën. Dit betekende dat ik met de gondel naar boven moest en dat we daar vandaan met een blauwe piste naar het dal zouden terug keren om uit te komen bij de skischool. Ik vond het een goed idee en durfde deze uitdaging wel aan.

Pappa liep met ons mee naar de gondel en zwaaide ons uit. Ik vond het wel een beetje spannend maar had er ook reuze zin in. Ik zag het dorp steeds kleiner worden en zag onder mij de skipistes lopen. Bij het middelstation stapten we uit en daar ging het avontuur beginnen. We zouden afdalen met blauwe piste 8b (Familientalabfahrt) en daarna nog een stukje van de blauwe 10 (Hochmoostalabfahrt)nemen om bij de skischool uit te komen. We deden onze ski’s onder en daar gingen we. Mamma ging voorop en ik volgde haar nauwkeurig. We maakten bochtjes en ik ging vlot de piste af. In tegenstelling tot vanmorgen ging het nu wel hartstikke goed en viel ik helemaal niet. Ik had helemaal geen angst en ik vroeg zelfs aan mamma of ze wat sneller wilde gaan. Ik denk dat als ik volgend jaar nog een week les heb gehad ik sneller ben dan mamma (of zou ze zich inhouden?).


skiën met Keyro

We daalden vrij vlot af en kwamen precies op tijd beneden. Bobo was nog aan het dansen maar juffrouw Hanna was al met ons klasje naar de sleeplift aan het lopen. Ik sloot meteen aan om weer met de juf naar boven te gaan. Terwijl wij in de rij stonden te wachten vertelde ik juf Hanna over mijn afdaling met mamma.Boven zag ik mamma nog heel even in de sleeplift en zij ging daarna zelf nog even skiën. ’s Middags hadden wij de prijsuitreiking van de wedstrijd. Iedereen kreeg een diploma en een medaille van juffrouw Hanna. Ze vroeg aan mij: “Knorrie, denk je dat ik voor jou ook een diploma heb?” en ik zei natuurlijk: “ja”. Op mijn diploma had ze wel mijn echte naam gezet en niet mijn zelf (in China) verzonnen naam. Ze vond mij een leuke, gezellige kletskous. Ik zal haar wel gaan missen want het was echt een lieve juf.

Met mijn medaille om mijn nek gingen we terug naar het appartement. Mamma had lekker pasta met spekjes gemaakt en daarbij spinazie en dat ging er wel in na een dag skiën. ’s Avonds werd het tijd om alles in te gaan pakken want morgen zouden we terug naar huis gaan. Ronac voelde zich niet helemaal lekker en had hoge koorts. Hij sliep de laatste nacht bij pappa en mamma en zo had ik de slaapkamer voor mij alleen.

Geplaatst op

Rodelen

De dag begon net zoals alle andere dagen met wassen, aankleden en ontbijten. Samen met pappa en mamma brachten we Keyro naar zijn skiles. Het was opnieuw zo druk en we konden geen parkeerplaats vinden. Pappa bleef met mij in de auto zitten en mamma bracht Keyro weg. Omdat het langer duurde reed pappa maar een paar rondjes. Eindelijk kwam mamma er aan en reden we terug naar het appartement.


Rodelen met pappa.

Pappa had besloten om met mij een slee te gaan huren en van de rodelbaan af te gaan. We liepen naar de Sport2000 huurden een slee en gingen naar de Grubigsteinbahn. We stapten in een felroze gondel en deze bracht ons vlot naar het “mittelstation”. Onderweg had ik zicht op het dorp en onder mij zag ik de skipistes. Vanaf het “mittelstation” kun je nog verder de Grubigstein op met de Grubigalmbahn en de Grubigsteinlift. Wij deden dit niet en sloegen af naar de rodelbaan. Samen met pappa ging ik op de slee zitten en roetsjte we de berg af. Soms ging het best wel hard moet ik zeggen. Onderweg stopten we soms even om van de sneeuw en het mooie uitzicht te genieten. We kwamen uit aan de andere kant van het dorp en moesten toen een stuk terug lopen.


Sleeën is echt dolle pret.

Mamma was al bij Keyro en zij wachtte daar op ons zodat we met zijn allen naar huis konden gaan. Samen met Keyro ging ik op de slee en pappa en mamma trokken ons om de beurt helemaal terug naar het appartement. Er werd snel gegeten en Keyro ging om 13:30 uur weer terug naar zijn skiles. Hij mocht vanmiddag voor het eerst in skilift “Liftle”, een sleepliftje die beginners een flink stuk omhoog trekken de piste op. Nu wordt het dus echt een uitdaging en zal hij ook veel sneller gaan.

Na zijn les hadden we afgesproken in de après-skibar “Lahme Ente”. Volgens de informatie zou hier echte Oostenrijkse après-ski zijn maar dat was niet helemaal waar. De après-ski muziek was behoorlijk op Nederlanders georiënteerd (o.a. Ohhh, ohhh ik wil **x met die kale…) maar gelukkig kwamen er ook nog een paar Duitse nummers (o.a. Fliegerlied) voorbij. Aan de bar bestelde mamma een Smirnoff-Ice, een Weissen voor pappa en keyro kreeg zelfs echte Cola! Ik danste nog even met mamma, Keyro had daar weinig puf voor.


Après-ski!

Ik zette mij op een barkruk en zong af en toe mee met bekende liedjes. We gingen ’s avonds uit eten bij cafe-restaurant Grubigstein. Pappa had een Oostenrijkse specialiteit met aardappelen, spek, ham en kaas. Ronac en mamma hadden Wienerschnitzel en ik had friet met worst. Toen we weer buiten kwamen was het begonnen met sneeuwen. Morgen hebben we dus verse sneeuw op de piste, jippie! Voordat ik naar bed ging mocht ik nog een potje kaarten met pappa en mamma. Tot pappa en mijn verbazing wist mamma alle potjes te winnen.

Geplaatst op

Pinguin Bobo

Opnieuw was het een stralende dag met strak blauwe lucht en veel zon. Pappa ging weer snowboarden en mamma bracht mij samen met Ronac naar de skiles. We dansten eerst met Bobo en gingen toen weer aan de slag. De groep werd in tweeën gedeeld. De minder goede kinderen bleven op de baby helling met juffrouw Helene en de betere kinderen mochten naar een steilere helling. Ik hoorde bij de betere kinderen en mocht met juffrouw Hanna mee naar de steilere helling.

Hier moesten we over hobbeltjes en door poortjes skiën. Tussen de middag kwam pappa mij ophalen en zijn we met zijn tweetjes pizza gaan eten bij pizzeria Da Franco. Van skiën krijg je grote honger dus de pizza ging wel op. Voor de les oefende ik nog wat met pappa op de piste en daarna gingen we met juf Hanna naar een ander gedeelte. We gingen naar een nog steiler stukje en daar moesten we naar boven met een touwliftje. Best lastig hoor! Ik viel er twee keer uit maar deed het ook twee keer goed. Vrolijk kletsend en zingend skiede ik achter juf Hanna aan naar beneden.

Om 16:00 uur stonden pappa, mamma en Ronac al op mij te wachten. Het duurde even voordat we terug waren bij de skischool want het was nog een stukje lopen. Pappa ging met Ronac al vooruit want mamma had gezien dat hij zijn sneeuwschoen was verloren. Terwijl zij de schoen gingen zoeken, oefende ik een paar keer goed met mamma op de piste. Ze sleepte mij naar boven en dan ging ik met bochtjes en in de pizzapunt naar beneden. Samen met mamma liep ik helemaal op mijn skischoenen terug naar het appartement. Pappa had Ronac zijn sneeuwschoen niet gevonden maar op de parkeerplaats bij de gondel zagen wij het schoentje staan op een hek. Wat een geluk dat wij hem toch nog hebben gevonden. Het was me weer een actief dagje vandaag.

We aten lekker een Japanse broccoli schotel en rond de klok van 19:30 uur vertrokken pappa en ik naar de skishow. De show was bij de skischool bij de piste en de skilift ”liftle”. Er waren oude mannetjes die skieden op een van de eerste ski’s, er waren stuntsprongen (springen door brandende ringen), synchroon skiën (door de skileraren, juffrouw Hanna en Helene deden ook mee) en Bobo op mini ski’s. Natuurlijk vonden alle kinderen die naar de show kwamen kijken Bobo het allerleukste. Als laatste werd er ook nog prachtig vuurwerk afgestoken. Wow, mooi hoor! Samen met pappa ging ik terug naar huis en vertelde mamma wat we allemaal gezien hadden. Alweer een leuke dag in Lermoos!


The “ring of fire”

Geplaatst op

Schifahren

We waren vanmorgen weer op tijd wakker. Pappa ging al vroeg snowboarden en mamma zou Keyro naar de skiles brengen. Het was mooi weer en dat was terug te zien aan de drukte in het dorp. Overal stonden auto’s geparkeerd en ook bij de skischool was het zoeken naar een parkeerplaats. Gelukkig waren we op tijd gegaan en vonden we nog één plaatsje. We brachten Keyro naar zijn skiles en gingen daarna terug naar ons appartement. Mamma voelde zich niet zo lekker en daarom speelde ik maar zelf met mijn autootjes.


Spelen op de piste.

Pappa was om 11:00 uur al terug van het snowboarden. Hij vond het veel te druk bij de stoeltjesliften en had geen zin om te wachten. Omdat het kerstvakantie is zijn er veel dagjes mensen uit Duitsland die hier komen skiën. Voor de Duitsers is het maar een paar uurtjes rijden en dan kunnen ze skiën dat zouden wij ook wel willen! We gingen rond 11:30 uur lopend naar de skischool om Keyro op te halen. We liepen via een steil weggetje binnendoor en dat scheelde een stuk lopen. We keken even bij Keyro en ik moet zeggen dat hij al aardig goed begint te worden. Ze waren nu bij de loopband aangekomen en moesten oefenen om een pizzapunt te maken. Heel belangrijk want je gebruikt de pizzapunt om te remmen.

Tussen de middag zijn we met zijn vieren gaan eten in Café- Konditorei Ristorante en Pizzeria Da Franco. We konden nog net voor de grote drukte een tafeltje bemachtigen. Mamma, Keyro en ik bestelden gnocchi met tomaat en mozzarella en pappa had spaghetti met zeevruchten (frutti di mare). Het smaakte prima en ik amuseerde mij goed tijdens het eten. Na de lunch gingen we weer naar de skischool waar voorafgaande aan de skiles weer gedanst werd met Bobo.


Heerlijke gnocchi!

We dansten de warming up Boogie (So geht der Boogie…) en ik deed zelfs mee in de polonaise op het lied van pinguïn Bobo. Ik moest me wel goed vast houden aan Keyro om niet om ver gelopen te worden door de andere kinderen. Terwijl Keyro weer begon met de skiles speelde ik nog even met de gekleurde ringen die er lagen. Normaal gebruikt Keyro deze als stuur om bochtjes te maken maar ik vond het wel mooi staan om mijn nek, haha. ’s Middags deden mamma en ik een slaapje en haalde pappa Keyro op van zijn skiles. Omdat we vanmiddag al hadden gegeten bakten we ’s avonds een lekker eitje en aten we die op met brood. We mochten nog een filmpje kijken en aten chipjes voordat we naar ons bedje gingen.

 

Geplaatst op

Frohe Weihnachten

Het was vandaag eerste kerstdag. We stonden al vroeg op, zo rond de klok van 7.30 uur en terwijl Ronac en ik samen met pappa gingen douchen, maakte mamma ons kerstontbijt klaar. We kregen brood met kerstworst. In de worst stond een plaatje van de Kerstman. Ho,ho,ho, vrolijk kerstfeest!

We moesten snel ontbijten en ons aankleden om naar buiten te gaan. De auto moesten we eerst sneeuwvrij maken en daarna het ijs van de voorruit krabben. We reden naar de Sport2000 Schuster om ski’s voor mij te gaan huren. Als eerste kreeg ik mooie oranje skischoenen, maat 30. Ronac zat ook klaar met zijn voetje om skischoenen te passen maar daar is hij natuurlijk nog te klein voor. Daarna kreeg ik een blauwe XXS helm en moest ik me gaan wegen voor mijn ski-instellingen. Met skischoenen aan woog ik wel 25 kilo! Mijn schoenen werden door een Nederlandse medewerker afgesteld op mijn ski’s, ik kreeg een paar stokken en daarna was ik klaar om te gaan. Pappa moest nog even betalen en toen reden we naar de “Sammelplatz” van de skischool in Lermoos.


Klaar voor de eerste les.

Ik werd ingedeeld in het skiklasje van de Nederlandse skilerares Hanna en de Oostenrijkse skilerares Helene. De groep bestond in totaal uit 12 Nederlandse kinderen. We begonnen nog voor de officiële aanvangstijd met warming-upoefeningen. Met de armen draaien, ski’s op tillen, springen etc. Daarna begonnen we met de echte les. Van een kleine heuvel moesten we naar beneden glijden op onze ski’s. Pappa, mamma en Ronac bleven nog even kijken maar vertrokken uiteindelijk ook. Mamma ging skiën en pappa ging met Ronac terug naar het appartement. Wij bleven goed oefenen en ik merkte dat het steeds beter ging. Tussendoor kwam de mascotte van de skischool “pinguïn Bobo”, hij zong liedjes en deed dansjes met ons, grappig.

We dronken ook nog een glaasje ranja en moesten toen nog in de “pizzapunt” naar beneden dit is om te kunnen remmen. Pappa en mamma stonden rond 11.45 uur al klaar om mij weer op te halen. We moesten eerst nog even in de kring om te zeggen wat we geleerd hadden en te horen wat we vanmiddag nog zouden gaan leren. Ik leverde mijn hesje in en we gingen naar huis om wat te eten. Een boterhammetje ging er wel in na al die inspanning.

Keyro de skiër

Pappa bracht mij om 13.30 uur weer naar de middag skiles die om 14.00 uur begon. Pinguïn Bobo was net bezig met zijn dansje toen wij aankwamen, snel even mee doen en daarna weer vlug op de ski’s. Pappa ging lekker wat snowboarden op de Grubigstein. Deze berg is 2028 meter hoog en je hebt er verschillende afdalingen vooral in de categorie blauw en rood. In totaal heeft Lermoos ongeveer 31 kilometer aan pistes. Wil je meer kilometers maken dan moet je naar de nabij gelegen dorpen, Ehrwald, Biberwier of Bichlbach gaan. Mamma en Ronac kwamen mij ophalen en pappa was ook nog net op tijd terug van het snowboarden.

Na de les namen we alles wat we geleerd hadden nog een keertje door.

Morgen gaan we voor het eerst op de lopende band en hoeven we niet steeds iedere keer omhoog te lopen. Ik heb er nu al zin in. We gingen met de auto naar huis en daar kregen we iets lekkers te eten, echt Oostenrijks gebak en dat kunnen ze hier goed maken. ’s Avonds hebben wij gekookt met de kleine pannetjes (gourmetten). Vooraf hadden we een garnalencocktail en daarna verschillende soorten vlees die we moesten bakken in onze pannetjes. Samen met Ronac keek ik nog de film “Cars” en daarna gingen wij naar bed. Het was een lange, vermoeiende, inspannende maar super leuke dag!

Geplaatst op

Sneeuwpret

De ochtend begon vroeg om 7:00 uur toen we allebei tegelijk wakker werden. Mamma haalde ons naar hun bed en daar lagen we nog eventjes to 0 7.30 uur en daarna zijn we opgestaan. Het bleek vannacht niet gesneeuwd te hebben maar toen we aan het ontbijt zaten begon het langzaam te sneeuwen. We gingen als eerste boodschappen doen met de auto want gisteren hadden we niet veel mee kunnen nemen. Ook kocht pappa nog nieuwe sneeuwschoenen want hij was zijn kistjes vergeten en kreeg natte voeten in zijn gewone schoenen. Na de inkopen speelden we in de sneeuw voor de weide bij het appartement. We peperden elkaars gezichten in met sneeuw en hielden een sneeuwballengevecht.


Sneeuw gevecht!!!

Op sommige plaatsen stonden we zelfs tot aan onze knieën in de sneeuw. Ronac vond de sneeuw ook geweldig al moest hij eerst wel even wennen. We liepen nog even naar de Grubigsteinbahn -gondel op nog geen 5 minuten loopafstand van ons appartement. Tussen de middag aten we goulashsoep met stokbrood. Pappa had de kriebels gekregen en wilde toch even gaan snowboarden. Terwijl hij weg was en Ronac lag te slapen op bed, speelde ik met mamma nog even buiten in de sneeuw. We probeerden in plaats van een sneeuwpop een sneeuwkerstboom te maken. Het meeste werk deed mamma want ik vond het leuker om diep in de sneeuw te lopen.

Toen we het koud hadden gekregen, gingen we naar binnen en kreeg ik warme chocolademelk. We kaartten nog wat tot Ronac weer wakker werd en pappa terug was. Het bleef sneeuwen maar we gingen toch nog even naar buiten. We liepen naar het kantoor van de skischool om mijn skilessen te gaan regelen. Ze adviseerden ons om twee keer twee uur les per dag te nemen om het skiën goed onder de knie te krijgen. Nou, ik vind het allemaal prima en kan niet wachten tot ik kan beginnen. Ik krijg in totaal 5 dagen les deze week.

Op de terugweg naar huis zijn we gaan eten bij Sam’s restaurant. We bestelden Hirtenkalbgoulash mit pilzen und spätzle (mamma), grillteller (pappa), frietjes met schnitzel (Ronac) en voor mij alleen frietjes. Ik had niet zoveel honger maar Ronac daar en tegen bleek een echt schnitzelmonster te zijn en at zijn buik helemaal vol. Tijdens het eten zong ik kerstliedjes, het was tenslotte kerstavond. We hielden nog een gezellige kerstavond waarbij we de Disneyfilm Tarzan keken.


Wiener schnitzel

Als “lekkers” kregen we een zak chips die Ronac en ik helemaal met zijn tweetjes leeg aten tot verbazing van pappa en mamma. Voordat ik naar bed ging, speelden we nog een potje pesten (kaartspel) waarbij ik drie keer, mamma één keer en pappa nul keer wist te winnen. Ik ging pas om 21:30 uur naar bed maar vond het een super leuke kerstavond.

Geplaatst op

Tannenhof in Lermoos

Poeh, poeh wat werden wij vanmorgen vroeg wakker gemaakt door pappa en mamma. Zij waren om 5.00 uur opgestaan en ze maakten ons een half uur later wakker. Ik had nog geen goede zin en bleef een beetje “groggy” en chagrijnig. De laatste spulletjes werden nog ingepakt in de auto en om 6.10 uur vertrokken we richting Oostenrijk. Buiten was het nog pikdonker en pappa reed goed door. We reden via Heerlen, Aachen en daarna een heel lang stuk door Duitsland over de 61 richting Stuttgart. We hielden ons rustig, luisterden muziek, aten wat en keken een filmpje. Na ongeveer 3 uur rijden (circa 400 kilometer) stopten we voor een plaspauze. Na de korte stop ging mamma achter het stuur zitten en we kregen direct wat vertraging door een paar korte files waarbij langzaam gereden werd. Bij Ulm gingen we naar beneden richting Kempten en de Oostenrijkse grens.We reden Oostenrijk binnen en zagen meteen sneeuw liggen dat was een goed voorteken.


Uitzicht vanaf ons appartement op de Zugspitze.

We kwamen om 13.30 uur aan in Lermoos bij ons appartement Tannenhof. We stapten uit en de eigenaar Walter Schennach kwam er toevallig net aan. We kregen appartement 6 “Romantikstüberl” op de derde etage. Het is een ruim (ca.62 m²) driekamerappartement dat bestond uit: een ruime woonkamer, één grote slaapkamer met drie bedden, kinderbedje, douche en toilet en één kleine slaapkamer met één bed, wastafel en toilet. Er was een dichte keuken met maar twee gaspitjes , niet zo heel groot maar dat is geeft niet. Vanaf het grote balkon hadden we een prachtig uitzicht over de Zugspitze, met 2962 m de hoogste berg van Duitsland. De Zugspitze ligt in Zuid-Beieren op de grens tussen Oostenrijk en Duitsland.


Spelletjes spelen met pestkop Keyro.

Vanuit het nabij gelegen plaatsje Ehrwald-Obermoos kan de top worden bereikt. Je kunt dan skiën op de twee gletsjers op de Zugspitzplatt. Toen we naar rechts keken zagen we de skipistes van de Grubigstein en de Grubigsteinbahn-gondellift. Super centraal gelegen dus deze accommodatie. Het had gisteren heel veel gesneeuwd en er lag dus een dik pak sneeuw. Volgens Walter was het een geluk dat we vandaag waren aangekomen en niet gisteren. Pappa sleepte samen met Keyro alle bagage naar boven, goed voor de conditie want we zitten driehoog.

We dronken een kopje koffie, thee en ranja en gingen daarna lopend op weg naar een supermarkt. Vooral Keyro was helemaal wild van de sneeuw en we moesten steeds op hem wachten. Ik mocht ook nog even in de sneeuw lopen en spelen maar moest ook een stuk in het draagstel. We vonden een Spar supermarkt aan de andere kant van het dorp,zo’n 10 minuten lopen. ’s Avonds had mamma heerlijke pasta met prei, spekjes en champignons gemaakt. Onze eerste avond begon dus al met een feestmaal, lekker. Keyro wilde perse dat ik bij hem op de kamer zou slapen en pappa verplaatste mijn campingbedje daar naar toe. Wel werd er gezegd dat we elkaar niet wakker mogen maken en er geen feestje mogen bouwen, jammer. Ik ging eerder naar bed en Keyro speelde nog een domino en een potje kaarten met pappa en mamma.