Zurück nach hause (Dag 8)

Vanmorgen had ik weinig zin om op te staan. Dit werd mede versterkt door het feit dat we weer naar huis toe zouden gaan. Het betekende weer een lange autorit van circa 7 uurtjes als alles mee zou zitten. We hadden nog een laatste ontbijt met z’n allen en daarna werden de auto’s volgeladen met alle tassen en het ski- en snowboardmateriaal. Het huis werd nog gecontroleerd door de eigenaresse en toen bleek dat er geen schade aan het huis was, kregen we de borg terug. Mamma begon met rijden en helaas stonden we al na een halfuur in de file op de snelweg. We stonden helemaal stil en wisten niet of het door een ongeluk kwam of dat het gewoon kwam door de grensovergang. Pappa besloot dat mamma maar de afslag naar Bregrenz moest nemen omdat dat mogelijk sneller zou gaan. Mamma moest haar zenuwen onder controle houden want ze houdt er niet van om in een vreemde grote stad te moeten rijden. Ze reed echter prima (net zoals altijd) en we kwamen zelfs langs de Bodensee. We maakten een tankstop en na 20 minuten reden we, nu met pappa achter het stuur, weer de snelweg op. Niets van een file te zien dus waarschijnlijk heeft het ons toch wat tijdwinst opgeleverd. Bij de Hockenheimring hebben we bij een wegrestaurant van Burger King frietjes met hamburger en kipnuggets gegeten. In het kids meal zaten plastic vormpjes met klei en daarmee kun je zelf fossielenafdrukken maken, erg leuk. Ik amuseerde mij onderweg verder met het kijken van Disney films en het laatste stuk sliep ik nog wat. We waren rond de klok van zes uur weer veilig thuis. Ushi had ons heel erg gemist en daarom hebben we haar alle drie maar eens flink geknuffeld. Roger, Anke, Roel, Roy, Rob, Camielle, Katja, Rene, Allek, Pappa en Mamma bedankt voor deze leuke wintersportvakantie in Montafon!

Après ski om 11:00 uur? (dag 7)

Het is alweer de laatste dag in Montafon. Pappa en René stonden vanmorgen alweer vroeg op de piste. Het weer was omgeslagen en we zagen weer een bewolkte donkere lucht boven het dal hangen. Samen met Katja en Allek reden mamma en ik naar de Golmerbahn.

Pappa en René kwamen naar beneden om ons te helpen met het in – en uitstappen van de lift. Het was erg druk bij de lift en toen we klaar stonden om in te stappen kregen we te horen dat we vanwege het slechte weer niet naar boven konden. De gondellift ging maar tot het mittelstation en daar is geen restaurant waar wij kunnen verblijven. Aan de andere kant verlieten wij de gondel weer. We besloten om de après ski bar in te gaan om er eentje te drinken.


Après ski om 11.00uur.

Niet normaal, om 11:00 uur ’s ochtends al aan de après ski. De rest kwam niet veel later naar beneden omdat de meeste pistes werden afgesloten vanwege storm. We bleven een tijdje in de bar maar gingen tegen begin van de middag terug naar het huis. Het werd voor iedereen een heerlijk dagje relaxen. Mamma, Katja en Camielle gingen met zijn drieën nog naar de sauna. Pappa en René maakten een pasta carbonara voor het avondeten. Opnieuw smullen geblazen, pasta is en blijft toch echt mijn favoriete eten. Natuurlijk moest er ’s avonds opgeruimd en ingepakt worden voor het vertrek van morgen. Wat is het toch jammer dat de vakantie zo snel voorbij gaat.

Silvretta Nova (dag 6)

Het was vandaag voor de verandering eens prachtig weer. Overal lag een dikke laag sneeuw te blinken onder de strak blauwe lucht. Soms leek het wel wat op een wonderlijke sprookjeswereld. We reden met de auto naar het dorp Gaschruns. Het is een authentiek gebleven dorp aan het einde van het Montafon dal. Ook hier heb je toegang tot het Silvretta Nova skigebied. Met de Versattlabahn gingen we naar boven naar het op circa 2100 meter gelegen Nova Stoba restaurant. We moesten een klein stukje bergafwaarts lopen maar pappa had een beter idee om beneden te komen. Ik moest op zijn snowboard gaan zitten en samen gleden we heel hard naar beneden. Dat was gaaf zeg!


Samen met pappa en mamma op de piste

Op het terras voor Nova Stoba was het een drukte van ja welste. Er klonk harde muziek en iedereen zat al in de zon te genieten van een glühwein, heisse Choko of Weiss bier. Ik vond het er meteen gezellig. Roy en Roel waren nog even mee naar boven gegaan maar zij vertrekken vandaag helaas al terug naar huis. Roy heeft een knieblessure van het snowboarden en Roel heeft waarschijnlijk een ontsteking aan zijn verstandskies. Jammer, we zullen ze de laatste dagen zeker gaan missen.
Ik speelde lekker in de sneeuw tussen de zwarte piste en het terras. Pappa en mamma gingen tussendoor om en om snowboarden. Toen ze samen wilden gaan, ben ik wel eventjes gaan protesteren. Anke nam echter een bordje frietjes mee en toen was ik al heel snel vergeten dat ze weg waren.


Het skieën ging steeds beter.

Ik bleef ’s middags nog een keer bij Anke en Roger terwijl pappa en mamma gingen snowboarden. Anke heeft vandaag ook niets gedaan omdat zij ook een lichte blessure aan haar been had. Rob was gisteren ook verkeerd gevallen en had een lichte blessure aan zijn schouder maar hij ging vandaag toch weer stoer de piste af. Wat blessures betreft is het wel een slagveld aan het worden. Hopelijk blijft het hier bij en krijgen we niet nog meer gewonden in ons midden. Gelukkig zijn de twee grootste waaghalzen (René en pappa) nog steeds ongeschonden de (off)pistes af gekomen. Je zou toch verwachten dat zij wel wat voorzichtiger zouden doen gezien hun gezinnetje maar niets is minder waar. Ze proberen elkaar af te troeven en weten soms niet van ophouden. Vandaag zijn ze van een ongeprepareerde zwarte piste afgegaan. Volgens allebei de meest gave piste die ze ooit hebben gedaan? Het zal allemaal wel.

Spelen op de berg met prachtig uitzicht.

We zijn ’s avonds weer bij restaurant Stern gaan eten. Iedereen nam een natur schnitzel en ik kreeg de Niels Holgerson schotel. Voor de laatste keer frietjes met een Wienerschnitzel. Ik maakte nog avances bij een jonge fraulein. Samen hebben wij elkaars speelgoedautootjes bewonderd. Helaas was de tijd samen te kort om naam en telefoonnummer uit te wisselen.

De sneeuwpop (dag 5)

Pappa en René vertrokken alweer vroeg naar de pistes van Golmerjoch. De anderen vertrokken een paar uur later. Samen met mamma Katja, Allek en mamma Vanessa bleef ik in het huis. Ik speelde gezellig met Allek en keek wat televisie.


Spelen met Allek.

Na de lunch trokken we onze warme kleding aan en gingen we een stukje wandelen in de sneeuw. We liepen in de richting van Vandans en verlieten daar de weg om over een pad langs de rivier de Ill te wandelen. Vanuit de lift hadden we deze week ook al de twee stuwmeren kunnen zien die langs de rivier Ill liggen. De rivier en stuwmeren zorgen voor de stroomopwekking in het dal. Van wandelen kwam er niet veel terecht want ik vond het leuker om in de sneeuw te spelen. Af en toe deed ik zelfs wat sneeuw in mijn mond. Katja waarschuwde mij om geen gele sneeuw te eten want daar hadden hondjes overgeplast.


“Snowy” de sneeuwpop, samen met Katja gemaakt.

We liepen na een half uur terug naar het huis en daar maakten we een mooie sneeuwpop in de achtertuin. Katja deed het grootste werk en dat was het rollen van de sneeuwballen. Het was goede plak sneeuw en het rollen van de sneeuwballen ging best snel. We maakten in totaal sneeuwballen, een grote voor het onderlijf, eentje voor het middellijf en de laatste voor het hoofd. Ik hielp bij de afwerking en mamma zorgde dat de sneeuwpop een muts en sjaal om kreeg. Voor de ogen gebruikten we twee zwarte steentjes, de neus was een wortel en de mond werd gemaakt van een rood takje. Het is echt een hele mooie sneeuwpop geworden.

Toen iedereen thuis kwam van het skiën en snowboarden liet ik de sneeuwpop vol trots zien. Samen met Roy speelde ik nog met de tummie-tub van Allek. Ik ging er half inzitten en Roy liet mij door de lucht vliegen. Ik had de grootste lol en wilde niet stoppen. Ik vond dat Camielle het ook maar eens moest proberen en liet haar in de tummie-tub zitten. Helaas kregen we haar niet hoog genoeg op getild om haar rond te laten zweven in de lucht. Natuurlijk leverde het wel een paar leuke foto’s op.


Vliegen met Roy in de tummietub van Allek.

’s Avonds werd het diner bereid door kok René. Hij maakte een heerlijke aardappelschotel met groente en gehakt. Ik smulde er goed van. Ik moet zeggen dat we deze hele vakantie al erg lekker eten met dank aan diverse koks.

Heel veel sneeuw (dag 4)

Toen ik van morgen uit het raam keek, viel de sneeuw met bakken uit de lucht. Ondanks het weer vertrokken we toch met 3 auto’s naar het skigebied “Bella Nova”. Dit gebied is onderdeel van het uitgebreide Silvretta Nova. We moesten heel langzaam rijden want de weg werd snel glad van al die sneeuw. We parkeerden de auto bij het dorpje Sankt Gallenkirch (900 meter hoogte) en gingen met de Valiserabahn naar boven. Het skigebied “Bella Nova” ligt op circa 2100 meter hoogte. Het hoogste punt in de buurt is de Valiseraspitze, zo’n 2700 meter hoog.

We liepen direct door naar het restaurant Valisera Hausli en zijn daar gaan zitten. Rob, René en pappa trotseerden de sneeuw en gingen skiën en snowboarden. Wij bleven lekker binnen met de anderen. Met z’n allen hebben we geluncht in het restaurant. Ze bereidden hier fantastische typische Oostenrijkse gerechten zoals Senner rösti en kässspätzle. Voor mij werd de Berner Wurstchen met frietjes besteld.


Een dagje spelen in de Tiefschnee.

In de middag heb ik met pappa buiten gespeeld en tot mijn middel in de sneeuw gestaan. Mamma waagde zich ook in de tiefschnee met haar nieuwe snowboard. We namen rond 16:00 uur de lift naar beneden. De wegen waren beter begaanbaar omdat het gestopt was met sneeuwen en door alle sneeuwruimers die de sneeuw van de weg schrapen.

In het huis maakte mamma voor mij lekkere geïmproviseerde pasta om te eten. Later ging zij met Camielle naar Italiaans restaurant Caruso om daar pizza’z en pasta’s af te halen. Mijn pasta had goed gesmaakt maar ik smikkelde toch nog lekker mee van de gnocchi die mamma had besteld.

een beetje jaloers (dag 3)

Iedereen stond vandaag rond dezelfde tijd op (07:30 uur) . Na het ontbijt vertrokken pappa en mamma om te gaan snowboarden op de Golmerjoch. Ik mocht in het huis blijven met René, Katja, Allek en Roel. Samen met René en Allek keek ik naar de film “Jungle Book”. Verder speelde ik natuurlijk met baby Allek.


Baby Allek en zijn mamma Katja.

Voor René en Katja was het wel even wennen om twee kinderen tegelijk te hebben maar ze deden het hartstikke goed. Samen met René, Katja en Allek liep ik naar de gondellift in Vandans. Toevallig kwamen pappa en mamma daar net naar beneden. Mamma had voor het eerst gesnowboard op een echte piste en dat was heel goed gegaan. Natuurlijk was ze wel een aantal keren gevallen maar ze had zich niet bezeerd. Volgens haar hoort vallen gewoon bij het leren snowboarden.


Mamma voor het eerst op het snowboard op een echte piste.

We gingen terug naar het huis en hebben daar gezamenlijk gegeten. ’s Middags zijn pappa en René nog gaan skiën. Ik bleef samen met mamma rustig thuis en heb heerlijk gespeeld. Af en toe bleek ik best een beetje jaloers te zijn. Als mamma aandacht gaf aan Allek kwam ik steeds tussen beiden. Ik vertelde Allek dat ze MIJN MAMMA is en ging dan snel bij haar op schoot zitten. Allek krijgt genoeg aandacht van zijn mamma Katja en ik wil mijn mamma Vanessa liever niet delen.


Katja had heerlijke taart gehaald voor de thuisblijvers.

Mamma vond het niet zo leuk maar vond het ook wel weer schattig dat ik zo jaloers kan zijn. ’s Avonds had ik niet zo veel zin om te eten. Rob en Camielle hadden lekker gekookt dus daar lag het zeker niet aan. Ze hadden Szecuan saus met rijst en salade. Een beetje pittig maar dat ben ik van thuis wel gewend. Na het avondeten werd er nog wat rond gerend en gek gedaan voordat ik naar mijn bedje ging.


De koks Rob en Camielle aan het kokerellen.

Golmerjoch (dag 2)

Allek was vanmorgen als eerste wakker. Ik bleef nog even liggen en om 07:30 uur besloot ik ook maar op te staan. Lekker wassen en aankleden en daarna met z’n allen ontbijten. Als eerste reden we naar de plaats Schruns want een aantal mensen moesten nog ski- en of snowboardspullen ophalen bij Intersport. Nadat iedereen zijn materiaal had gekregen konden we op zoek naar de gondellift Golmerbahn II. We moesten via een kronkelende berbergweg naar boven rijden.

Met de gondel Golmerbahn II gingen we naar skigebied van Tschagguns – Vandans. Het gebied ligt bij de Golmerjoch en het hoogste punt is 2124 meter hoog. Iedereen begon aan zijn eerste afdaling terwijl pappa en mamma bij mij bleven. We gingen even kijken bij de kindergarten maar er was maar een kindje. De mevrouw was erg vriendelijk maar ik wilde er niet naar toe en riep meteen dat ik naar huis wilde. Gelukkig hoefde ik er niet naar toe en zijn we buiten gaan spelen. Ik deed spelletjes met een poortje en gleed op mijn billen van een sneeuwheuveltje met pappa. Mamma maakte snel een afdaling op haar ski’s naar het mittelstation bij Matschwiz (piste 1). Met pappa heb ik lekker gespeeld in de sneeuw en zijn we nog gaan kijken bij de piste-bully’s, wat een coole dingen zeg!
Nadat mamma terug was, ging pappa een paar afdalingen maken. Ik speelde ondertussen buiten op het terras van het restaurant Grüneck.

Toen pappa terug was van het snowboarden wilden we wat gaan eten. Het was erg druk in het restaurant en het duurde even voordat we een plekje vonden om te zitten. Pappa en Roy bestelden een pasta bolognese en ik kreeg frietjes met ketchup. Na het eten bleef ik samen met Roy en mamma in het restaurant en ging pappa weer snowboarden. Ik ben daar in slaap gevallen op een bank en sliep wel 2 1/1 uur lang. In de tussentijd was mamma ook gaan skiën en daar had ik helemaal niets van gemerkt. We gingen met de lift terug naar naar Tschagguns waar de auto stond.


Tijdens het uiteten mocht ik op de schoot van Anke zitten.

In de avond begon het helaas te regenen. We gingen uit eten in het centrum van Vandans bij Gasthof Stern aan de Dorfstrasse. Ze hadden een lekkere menukaart met typische Oostenrijkse gerechten. Er werd onder andere Zweibel rostbraten, grill teller, Kässpätzle en voor mij de Kapitan Hook schotel. Gelukkig had ik niet voor niets hard geroepen dat ik frietjes wilde want ze zaten erbij samen met lekkere vissticks. Ik heb heerlijk gesmikkeld van de frietjes en mij goed gedragen aan tafel.

Feriendorf Auβerböden (dag 1)

Om 05:00 uur werd ik vanmorgen al wakker gemaakt door pappa en mamma. We zouden vroeg vertrekken naar onze bestemming in Oostenrijk. We gaan namelijk een week lang op wintersportvakantie in Schruns- Gantschier. Het skigebied ligt Montafondal en dat is in de provincie Voralberg. Uiteindelijk vertrokken we rond 06:00 uur en we werden uitgezwaaid door opa Leo en oma Margriet. Zij passen de eerste dagen dat wij weg zijn op Ushi. Ik bleef het eerste uur wakker maar viel uiteindelijk toch weer in slaap. Toen ik weer wakker werd waren we al een flink eind op weg. We stopten in de buurt van Stuttgart, Zuid Duitsland. Daarna was het nog een paar uur rijden naar onze eindbestemming. Ik keek een paar filmpjes en we arriveerden om 14:00 uur in het dorpje Vandans dat vlakbij het Feriendorf ligt.


Eerst even spelen bij de gondelbaan.

We konden pas na 16:00 uur inchecken bij het huis dus gingen we eerst bij de gondellift (Golmerbahn I)kijken. Pappa en mamma kochten alvast hun skipassen en ik vermaakte me in het kleine speeltuintje met glijbaan. We reden daarna toch maar naar het Feriendorf Auβerböden. Het bleek bij het dorp Batholomäberg te liggen en dat staat bekend als de “Sonnenregion” van Montafon. Pappa en mamma gingen navraag doen en we konden toch al in het huis. Het dorp bestaat uit 6 vakantiehuizen en wij kregen huis “Almein” toegewezen. Het huis was vrij nieuw, mooi ruim en zat vol met allemaal luxe dingen zoals vaatwasser, koffiezetapparaat, internetaansluiting, dvd speler, tv, stereo, kachelofen en zo voort. Iedere slaapkamer had ook nog zijn eigen douche en toilet. De anderen arriveerden ongeveer een uurtje later in het vakantiehuis. We zijn met 10 volwassenen (Pappa, mamma, Roy, Roel, Rob, Camielle, Roger, Anke, Katja en Rene) en 2 kinderen (Allek en ik).


Voorkant van ons luxe chalet.

www.ausserboeden.at

Terwijl pappa de ski’s van mamma en zijn snowboard ging laten waxen en mamma boodschappen ging doen, bleef ik bij Katja en Allek. Allek bleek mij erg interessant te vinden en dat vond ik maar al te leuk. Ik moest ook even wennen aan mamma Katja want zij spreek namelijk Engels. Soms probeerde ze ook in het Nederlands tegen mij te praten en dat verstond ik prima. Zo kan ik Engels leren en Katja Nederlands makkelijk hoor!


Alle vrijgezellen aan het bier.

’s Avonds maakten mamma en Anke een heerlijke pasta Bolognese met salade die we met z’n allen aan de grote gezamenlijke eettafel op aten. Iedereen was vroeg moe en daarom lagen we allemaal al snel in bed. Ik had mijn eigen kleine bed en pappa en mamma lagen op het grote bed naast mij. Al snel was ik in dromenland. Morgen is er een nieuwe dag en zal ik heel veel spannende en leuke dingen gaan doen.